Colmar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colmar
gmina
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga gminy Colmar
Państwo

 Francja

Region

Grand Est

Departament

Górny Ren

Okręg

Colmar

Kod INSEE

68066

Powierzchnia

66,6 km²

Populacja (2009)
• liczba ludności


67 214

• gęstość

1009,7 os./km²

Kod pocztowy

68000

Położenie na mapie Górnego Renu
Mapa konturowa Górnego Renu, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Colmar”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Colmar”
Położenie na mapie regionu Grand Est
Mapa konturowa regionu Grand Est, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Colmar”
Ziemia48°05′N 7°22′E/48,083333 7,366667
Strona internetowa
Położenie Colmar
Matthias Grünewald Ołtarz z Isenheim
„Mała Wenecja” w Colmar
Stare Miasto w Colmar

Colmar (niem. Kolmar) – gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Górny Ren (departament 68), którego jest stolicą. Tradycyjny ośrodek przemysłu włókienniczego. Colmar jest również dużym ośrodkiem produkcji wina, znajduje się tu centrum kontroli apelacji gatunków produkowanych w Alzacji. Miasto znajduje się obniżeniu między masywem Wogezów a Renem.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 63 498 osób, 954 os./km².

W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare de Colmar.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 823 roku.

Colmar posiadał status „wolnego miasta” w obrębie Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Miasto zostało przyłączone do Francji w 1697 roku. Rozwój miasta przypadł na XII i XIV wiek, oraz epokę Ludwika XIV.

Na mocy traktatu frankfurckiego, po porażce Francji w wojnie francusko-pruskiej w latach 1871–1918 Colmar znalazł się w granicach Cesarstwa Niemieckiego. Na mocy postanowień traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową, Colmar powrócił do Francji

Podczas II wojny światowej w 1940 roku, po porażce Francji, Colmar wraz z regionami Alzacja i Lotaryngia znalazł się w granicach Niemiec hitlerowskich.

2 lutego 1945 Colmar został wyzwolony po blisko 5-letnim zaborze przez wojska francusko-amerykańskie dowodzone przez generałów Jeana de Lattre de Tassigny i Jacoba Deversa[1]. Zmodyfikowany herb miasta stał się symbolem 1 Armii Francuskiej noszonym przez jej żołnierzy u szczytu lewego ramienia[2].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zabytki głównie w obrębie dobrze zachowanego Starego Miasta:

  • muzeum w dawnym klasztorze dominikanów (z XIII w.)
  • Mała Wenecja (fr. Petite Venise), zawdzięczająca swą nazwę domom z muru pruskiego przeglądającym się w rzece Lauch.
  • Dzielnicy Handlarzy Rybami (fr. Quai de la Poissonnerie)
  • Dzielnica Garbarzy (fr. Le quartier des Tanneurs)
  • Dom rodziny Adolph (fr. Maison Adolph) – najstarszy budynek w mieście
  • Dom Pfistera (fr. Maison Pfister)
  • Kolegiata św. Marcina (fr. Collégiale Saint-Martin)
  • w Colmar znajdują się znane malowidła Martina Schongauera i „Ołtarz z Isenheim” Matthiasa Grünewalda.

Osoby związane z miastem[edytuj | edytuj kod]

  • Jean Georg Haffner, działacz sopocki
  • Georges-Charles de Heeckeren d’Anthès, oficer i polityk francuski, zabójca rosyjskiego poety Aleksandra Siergiejewicza Puszkina
  • Serge Bloch – francuski ilustrator i autor książek dla dzieci

Colmar w filmie[edytuj | edytuj kod]

Colmar stanowił scenerię licznych filmów i seriali francuskich (La Grande Illusion (1937), La Décade prodigieuse (1971), Les Alsaciens ou les Deux Mathilde (1995), La confiance règne (2004)).

Charakterystyczne budownictwo zainspirowało Hayao Miyazakiego przy pracy nad filmem anime Ruchomy zamek Hauru (2004).

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odwiedziny Musée Mémorial des combats de la Poche de Colmar, itinari.com [dostęp 2019-11-25] (pol.).
  2. Insigne de manche „Rhin et Danube”, 1ère Armée française | Paris Musées, parismuseescollections.paris.fr [dostęp 2019-11-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]