Przejdź do zawartości

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Dowództwo Okręgu Generalnego „Poznań”

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. Zygmunt Zieliński

Ostatni

gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

DOK w 1939

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII (DOK VII) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II RP, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w Poznaniu.

Historia dowództwa

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII powstało na bazie Dowództwa Głównego Wojsk Polskich byłego Zaboru Pruskiego, które na mocy rozkazu nr 216 Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich z 28 sierpnia 1919 zostało przekształcone w Dowództwo Frontu Wielkopolskiego i Dowództwo Okręgu Generalnego w Poznaniu.

Dowództwo mieściło się w przy ul. Babińskiego 1 w dawnym budynku pruskiego dowództwa.

W 1939 r. oficerowie Samodzielnego Referatu Bezpieczeństwa i Samodzielnego Referatu Informacyjnego DOK VII: mjr[potrzebny przypis] Wincenty Wierzejewski, mjr Stefan Łukowicz, kpt. Wawrzyniec Mazany i mjr Jan Szumski organizowali dywersję pozafrontową w Wielkopolsce pod kryptonimem "Okrzeja".

1 września 1939 DOK nr VII zostało przeorganizowane na terenie Cytadeli w dwa dowództwa:

Obsada personalna dowództwa okręgu w latach 1919-1939

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy okręgu
Zastępcy dowódcy okręgu
Szefowie poboru / inspektorzy poboru / pomocnicy dowódcy okręgu do spraw uzupełnień
Szefowie sztabu
Zastępcy szefa sztabu
Szefowie artylerii i uzbrojenia
Szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia / szefowie uzbrojenia OK VII
  • mjr / ppłk uzbr. Leon Metelski (III 1931[10] – VIII 1939[11] → szef służby uzbrojenia Armii „Poznań”)
Szefowie Inżynierii i Saperów / szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Saperów
Szefowie łączności i szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939
Szefowie taborów

Szefostwo Taborów zostało utworzone w październiku 1925 roku. Do tego czasu funkcję szefa taborów okręgu korpusu pełnił dowódca 7 Dywizjonu Taborów.

  • ppłk tab. dr Konrad Uhl (od 1 X 1925[17] – VII 1926[18])
  • mjr tab. Jerzy Chrzanowski (VII 1926[19] – VI 1927[20])
  • mjr tab. Marian Frydrychowicz (od VI 1927[21])
  • mjr tab. Jan Mach (1939[22])
Szefowie intendentury (szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Intendentury)
  • płk int. Zygmunt Skulski (od 25 XI 1920[23])
  • płk int. Józef Aleksander Cesar (1924[24])
  • płk int. Ignacy Trynczak (od 5 V 1927)
  • płk int. Eustachy Jan Karol Dąbrowiecki (1939[22])
Szefowie sanitarni (szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego)
Szefowie weterynarii
Szefowie remontu
  • płk Jan Rheina-Wolbeck (był w 1923[12])
Szefowie duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego
7 Okręgowe Szefostwo Budownictwa
  • mjr adm. (sap.) inż. Tadeusz Ludwik Gosztowt (1939[22])
Szefowie duszpasterstwa wyznania protestanckiego
  • ks. prob. Józef Mamica (X 1921 - XII 1935)
  • ks. prob. Józef Świtalski (XII 1935 - IX 1939)
Dowódca OPL
7 Okręgowy Urząd WFiPW
  • ppłk piech. Kazimierz II Sokołowski (1939[11])

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mieczysław Lessiński (ur. 6 czerwca 1886) został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii niemieckiej. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów weterynarii. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[32].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919, poz. 3022.
  2. Do 25 X 1921 dowodził Okręgiem Generalnym "Poznań", a 12 VIII 1920 podporządkowano mu czasowo również Dowództwo Okręgu Generalnego "Pomorze".
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 189.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 kwietnia 1925 roku, s. 209.
  5. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 19 marca 1927 roku, s. 92.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 29.
  7. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 19 marca 1925 roku, s. 152.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 19 marca 1925 roku, s. 153.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 96.
  11. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 522.
  12. a b Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 37.
  13. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 234.
  14. Spis oficerów 1921 ↓, s. 363.
  15. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 102.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 88.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585, 587.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 232.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 231.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 162.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
  22. a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 523.
  23. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 49 z 22 grudnia 1920 r.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 24 stycznia 1925 roku, s. 39, został zatwierdzony na stanowisku szefa 7 Okr. Szef. Int..
  25. Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa. 
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 213.
  27. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 88.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 66.
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 57.
  30. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 26 kwietnia 1928 r., s. 119.
  31. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 24 lipca 1928 r., s. 229.
  32. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 361, 523.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]