Edward (książę Kentu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 12:06, 17 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Edward
Ilustracja
Książę Edward (2007)
Wizerunek herbu
Książę Kentu
Poprzednik

Jerzy Windsor

Dane biograficzne
Dynastia

Windsorowie
(Wettynowie – Saksonia-Coburg-Gotha)

Data i miejsce urodzenia

9 października 1935
Londyn

Ojciec

Jerzy Windsor

Matka

Marina

Rodzeństwo

Aleksandra, Michał

Żona

Katherine Worsley

Dzieci

George, Helen, Nicholas

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) King George VI Coronation Medal Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II Medal Srebrnego Jubileuszu Królowej Elżbiety II Medal Złotego Jubileuszu Królowej Elżbiety II Medal Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (wer. brytyjska) Krzyż Wielki Orderu Świętych Jerzego i Konstantyna (Grecja) Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia (Jordania) Odznaka Kanadyjskich Sił Zbrojnych Wielki Komandor Orderu Gwiazdy Afryki (Liberia) Order Tri Shakti Patta I klasy (Nepal) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Królewski Order Karola XIII (Szwecja) Medal UNFICYP (ONZ)
Brytyjska rodzina królewska

JKM król Wielkiej Brytanii i JKM królowa Wielkiej Brytanii


Edward, książę Kentu, właśc. Edward Jerzy Mikołaj Paweł Patryk, Edward George Nicholas Paul Patrick (ur. 9 października 1935 w Londynie) – książę Zjednoczonego Królestwa, książę Kentu, członek brytyjskiej rodziny królewskiej, wielki mistrz Zjednoczonej Wielkiej Loży Anglii.

Życiorys

Jest synem księcia Jerzego (czwartego syna króla Jerzego V) i Mariny (wnuczki króla Grecji Jerzego I). Jako wnukowi brytyjskiego monarchy w męskiej linii przysługują mu tytuły „Księcia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej” oraz „Jego Królewskiej Wysokości”.

Uczęszczał do Eton College oraz szwajcarskiego Instytutu Le Rosey. W sierpniu 1942 jego ojciec zginął w katastrofie lotniczej w Szkocji. Odziedziczył wówczas tytuł księcia Kentu i od młodego wieku przypadły mu liczne obowiązki związane z przynależnością do rodziny królewskiej. W 1952 uczestniczył w uroczystym pogrzebie stryja, króla Jerzego VI, a rok później w koronacji kuzynki Elżbiety II, której składał hołd po księciu Filipie i księciu Henryku.

W 1955 ukończył Akademię Wojskową w Sandhurst (m.in. z dyplomem tłumacza języka francuskiego). Służył w wojsku do 1976, m.in. w Hongkongu i na Cyprze, dochodząc do stopnia podpułkownika. Później uzyskał awans na generała (1983) i marszałka polnego (1993). Reprezentował królową Elżbietę na uroczystościach ogłoszenia niepodległości kilku dawnych kolonii brytyjskich – Sierra Leone, Ugandy, Gujany, Gambii. Do 2001 pełnił funkcję specjalnego przedstawiciela ds. handlu międzynarodowego (zastąpił go książę Andrzej). Był również radcą stanu. Z licznych funkcji honorowych księcia Edwarda można wymienić godność kanclerza University of Surrey oraz prezydenturę All England Lawn Tennis and Croquet Club. Na czele tego klubu, organizatora tenisowego Wimbledonu, zastąpił matkę. Wręcza co roku trofeum zwycięzcy gry pojedynczej mężczyzn. Książę nosi także tytuły wolnomularskie, został odznaczony m.in. Orderem Podwiązki.

8 czerwca 1961 poślubił Katherine Worsley, z którą ma troje dzieci: George’a (ur. 26 czerwca 1962), Helen (ur. 28 kwietnia 1964) i Nicholasa (ur. 25 lipca 1970). Księżna Kentu przeszła w 1994 na katolicyzm, ale zgodnie z przepisami dynastycznymi nie pozbawiło to księcia prawa dziedziczenia tronu brytyjskiego (żona zmieniła wyznanie po ślubie). W linii sukcesji tronu brytyjskiego zajmuje (w maju 2015) 34. miejsce – za dziećmi lady Róży Gilman (młodszej córki księcia Gloucester), a przed swoimi wnuczkami Mariną-Charlotte i Amelią (córkami George’a) oraz córką Helen. Z linii sukcesji wyłączeni zostali synowie księcia Edwarda – George ożenił się z katoliczką, a Nicholas sam przeszedł na katolicyzm.

Odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1997)[1].

Przypisy

Bibliografia