Esteban Canal
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (1977) |
Esteban Canal (ur. 19 kwietnia 1896 w Chiclayo, zm. 14 lutego 1981 w Varese) – włoski szachista pochodzenia peruwiańskiego.
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Peru, w latach 20. XX wieku przeniósł się do Włoch (gdzie mieszkał do końca życia), wówczas też rozpoczął występy w turniejach międzynarodowych, pierwszy sukces odnosząc w 1923 w Trieście, gdzie zajął II miejsce (za Paulem Johnerem). W kolejnych latach osiągnął szereg znaczących rezultatów, m.in. dzielone II m. w Merano (1926, za Edgardem Colle, wspólnie z Dawidem Przepiórką i Rudolfem Spielmannem), II m. w Budapeszcie (1932), I m. w Budapeszcie (1933), dz. I-II m. w Reus (1936), I m. w Reggio Emilia (1947), dwukrotnie dz. II-III m. w Wenecji (1947 i 1948, za Miguelem Najdorfem, wspólnie z Gedeonem Barczą) oraz I m. w Wenecji (1953).
W 1950 w Dubrowniku jedyny raz w karierze wystąpił na szachowej olimpiadzie, reprezentując Peru na najtrudniejszej I szachownicy i zdobywając 4 pkt w 15 partiach[1]. W tym samym roku Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł mistrza międzynarodowego, natomiast w 1977 otrzymał honorowy tytuł arcymistrza, za wyniki osiągnięte w przeszłości.
Według retrospektywnego systemu rankingowego Chessmetrics, najwyższą punktację osiągnął w marcu 1934 r., z wynikiem 2675 zajmował wówczas 8. miejsce na świecie[2].
Był autorem wydanego w 1948 w Mediolanie podręcznika gry środkowej pt. Strategia de Avamposti. W 1951 napisał również księgę turniejową poświęconą turniejowi w Reggio Emilii (I Torneo internationale di schacchi Reggio Emilia).
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Esteban Canal był zwycięzcą w partii nazywanej peruwiańską nieśmiertelną partią, którą rozegrał w 1934 r. podczas symultany w Budapeszcie z nieznanym przeciwnikiem. W partii tej, trwającej zaledwie 14 posunięć, poświęcił obie wieże, a następnie hetmana, by zakończyć pojedynek matem Bodena[3]:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 9th Chess Olympiad: Dubrovnik 1950. [dostęp 2009-03-05].
- ↑ Chessmetrics Player Profile: Esteban Canal. [dostęp 2009-03-05].
- ↑ GameKnot: annotated chess game - The Peruvian Immortal Game
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 130
- ChessBase Megabase 2008
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Esteban Canal – wybrane partie szachowe (ang.)