Eugeniusz Bogdziewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Bogdziewicz
podpułkownik audytor podpułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1889
Koło

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Stanowiska

sędzia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Eugeniusz Bogdziewicz[a] (ur. 26 sierpnia 1889 w Kole, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik audytor służby sądowej Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 sierpnia 1889[1] jako syn Piotra i Klaudyny wzgl. Klotyldy z domu Trzeciak. Brał udział w I wojnie światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej działając w sądownictwie polowym 7 Dywizji Piechoty i 18 Dywizji Piechoty. Został awansowany do stopnia kapitana w korpusie oficerów zawodowych sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. Od 1921 do 1925 służył w Departamencie IX Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych[4][5]. W 1928, 1932 pracował w Najwyższym Sądzie Wojskowym[6][7]. Zajmował stanowisko referenta Biura Orzecznictwa. Został awansowany do stopnia majora audytora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[8]. W latach 30. został awansowany do stopnia podpułkownika audytora.

Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej był szefem tarnopolskiej Ekspozytury WSO nr VI we Lwowie[9]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Kozielsku. Wiosną 1940 został wywieziony w transporcie do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. 28 lipca 2000 został pochowany na terenie późniejszego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 1249[10]. Przy zwłokach zostały znalezione notatnik z adresem, karta szczepień, wizytówka Eugenii Bogdziewicz[11].

Jego żoną była Eugenia z domu Chocińska.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia pułkownika[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Eugeniusza Bogdziewicza w Pile[16].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932 wskazywały formę nazwiska Bogdzewicz. Późniejsze publikacje, np. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń podały formę Bogdziewicz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-01-19].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1092.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 988.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 25.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 25.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 696.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 877.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 309.
  9. ↑ Leszek Kania. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego we Francji i w Wielkiej Brytanii (październik 1939 – październik 1940). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 15 (66)/1 (247), s. 70, 2014. 
  10. ↑ Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2014-02-23].
  11. ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 29. ISBN 83-7001-294-9.
  12. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  13. ↑ M.P. z 1933 r. nr 64, poz. 82 „za zasługi na polu sądownictwa wojskowego”.
  14. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  15. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
  16. ↑ Eugeniusz Bogdziewicz. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2016-01-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugeniusz_Bogdziewicz&oldid=66904484”