Ewa Skibińska

Ewa Skibińska

Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1963 Wrocław
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1986
Zespół artystyczny
Teatr Polski we Wrocławiu (1986–2016) Teatr Powszechny w Warszawie (od 2017)
Odznaczenia

Ewa Skibińska (ur. 11 lutego 1963 we Wrocławiu) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.

Życiorys

Jako licealistka wystąpiła po raz pierwszy na deskach amatorskiego Teatru Zielona Latarnia we Wrocławiu, gdzie rozpoczynał swoją karierę także Andrzej Kopiczyński. Po ukończeniu w 1981 IX Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu zdecydowała się na Wydział Lalkarski, jednak za namową Igora Przegrodzkiego przeniosła się na Wydział Aktorski we wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończyła w 1986 roku.

Jeszcze podczas studiów wystąpiła jako senna zjawa Krysia w spektaklu Witolda Gombrowicza Historia (1985) we wrocławskim Teatrze Polskim, z którym związała się na stałe. Występowała także gościnnie w teatrach: Rozrywki w Chorzowie (1986) i Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu (2005). Miała okazję pracować z takimi reżyserami jak Maciej Wojtyszko, Jerzy Jarocki, Tadeusz Różewicz, Feliks Falk, Andrzej Wajda i Krystian Lupa.

Zadebiutowała na kinowym ekranie niewielką rolą Ewy Borecznej, żony Janusza (Jerzy Zelnik) w melodramacie Romana Załuskiego Głód serca (1986) u boku Ewy Kasprzyk. W telewizyjnym dramacie Zero życia (1987) zagrała pielęgniarkę Anię, młodzieńczą miłość maturzysty (Tomasz Hudziec). W serialu Krzysztofa Kieślowskiego Dekalog VIII (1988) pojawiła się jako studentka opowiadająca skomplikowaną historię skrzypaczki (Krystyna Janda).

Uznanie krytyki i publiczności zdobyła rolą Oli Watowej w ekranizacji jej autobiograficznej opowieści w reżyserii Roberta Glińskiego Wszystko, co najważniejsze... (1992).

Największą popularność przyniosła jej postać Elżbiety Walickiej, żony Bruna (Krzysztof Pieczyński) w serialu TVP2 Na dobre i na złe (1999–2002). Wielu telewidzom kojarzy się także z rolą Teresy Kopytko-Żukowskiej w serialu Polsatu Pierwsza miłość (od 2004).

Od 2017 roku jest związana z Teatrem Powszechnym w Warszawie.

Życie prywatne

Ma córkę Helenę z Krzysztofem Mieszkowskim.

Przez lata była uzależniona od alkoholu. Od 2013 jest abstynentką.

Nagrody i odznaczenia

Ma na swoim koncie trzy nagrody Złotej Iglicy 1989, 2000, 2003 i jedną nagrodę Brązowej Iglicy 2002. W 1993 odebrała Nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Teatru we Wrocławiu za najciekawszy epizod jako Jana, narzeczona Franza w sztuce Tadeusza Różewicza Pułapka w reżyserii Jerzego Jarockiego. Rola Mariedl w spektaklu Prezydentki (2000) przyniosła jej nagrodę na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Jest także laureatką nagrody z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za najciekawszą rolę kobiecą w 2001. Za postać Ireny w przedstawieniu Przypadek Klary (2002) otrzymała nagrodę aktorską na XLII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.

W 2002 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, a w 2011 – Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Filmografia

Rok	Tytuł	Rola
1986	Na kłopoty... Bednarski	Karin Wagner
	Głód serca	Ewa Boreczna
1987	Zero życia	Anka
1988	Dekalog VIII	studentka
1989	Gdańsk 39	Helma Torlemans
	Ostatni prom	Ania, kochanka Andrzeja
	Porno	Julia
1990	Urodziny Kaja	prostytutka
	Piggate	Lucy Crawford
1991	In flagranti	Ewa
	Latające machiny kontra Pan Samochodzik	Diana Denver
1992	Wszystko, co najważniejsze...	Ola Wat
1994	Podróż do Polski	Krystyna
	Dlaczego moje koleżanki to mają, a ja nie
1995	Tato	przyjaciółka Ewy
1998	Ekstradycja 3	panienka
1999–2002	Na dobre i na złe	Elżbieta Walicka
1999	Tydzień z życia mężczyzny	Marta, kochanka Adama
2002–2003	Gorący temat	Barbara Dereń-Gromska
2003	Na Wspólnej	Joanna Rawska, była kochanka Andrzeja Brzozowskiego
2004–2010, od 2019	Pierwsza miłość	Teresa Żukowska (z domu Kopytko)
2004	O czym są moje oczy	mama Marty
2007	Świat według Kiepskich	babka Paździocha
2009	Plebania	Urszula
2010	Matka Teresa od kotów	Teresa
	Licencja na wychowanie	feministka Róża
	Hotel 52	Magda
	Świat według Kiepskich	Teresa Żukowska (z domu Kopytko)
2012–2015	Barwy szczęścia	Urszula Korzeniak
2012	Paradoks	patolog Barbara Bartke
2013	Oszukane	Grażyna Szarucka
	Lekarze	Jolka, żona Czarka
2014	Prawo Agaty	Jadwiga Woźniak
2015	Powiedz tak!	Brzozowska, matka Wiktora
2016	Artyści	redaktorka Marzena Ochab
	Kobiety bez wstydu	Roma, matka Katarzyny
2017	Lekarze na start	Wanda Marczak, matka Tomasza
2018	Ślepnąc od świateł	Ewa
2018	Druga szansa	policjantka Róża
2020	W głębi lasu	Natalia Kopińska
od 2021	Odwilż	Małgorzata Adamczyk, matka Kasi
2022	Słoń	matka Bartka
od 2023	Przyjaciółki	Karolina, matka Marty

Linki zewnętrzne

• Ewa Skibińska w bazie IMDb (ang.)
• Ewa Skibińska w bazie Filmweb
• Ewa Skibińska w bazie filmpolski.pl
• Ewa Skibińska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .