Feliks Kaczanowski

Feliks Kaczanowski

Data i miejsce urodzenia	27 maja 1904 Kraków
Data i miejsce śmierci	7 września 1976 Tworki
Miejsce spoczynku	cmentarz szpitalny w Tworkach
Zawód, zajęcie	lekarz psychiatra
Odznaczenia

Feliks Kaczanowski (ur. 27 maja 1904 w Krakowie, zm. 7 września 1976 w Pruszkowie-Tworkach) – polski lekarz psychiatra, biegły sądowy ds. psychiatrii, wiceprezes Polskiego Czerwonego Krzyża w latach 1945–1948.

Życiorys

Urodził się w rodzinie posła na sejm Kazimierza Kaczanowskiego herbu Ostoja, redaktora naczelnego czasopisma „Robotnik”. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, po którego ukończeniu został skierowany na staż lekarski w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach koło Pruszkowa. Po jego odbyciu związał z tą placówką resztę swojego życia, pracował tam przez czterdzieści cztery lata, z czego przez trzydzieści dwa jako dyrektor placówki. Podczas studiów działał w ZNMS „Życie”, później był członkiem Komitetu Dzielnicowego (KD) PPS Warszawa-Śródmieście. Podczas II wojny światowej należał do Socjalistycznej Organizacji Bojowej, RPPS i Armii Krajowej (był lekarzem batalionu AK w Pruszkowie), aktywnie angażował się w pomoc ludności żydowskiej – ukrywał w szpitalu dzieci i dorosłych, za co po wyzwoleniu został odznaczony Medalem Jerzego przez brytyjskiego króla Jerzego VI. W 1944 po upadku Powstania Warszawskiego pomagał w organizowaniu ucieczek z Dulagu 121 w Pruszkowie.

Funkcję dyrektora objął w czerwcu 1944, z jego osobą wiąże się odbudowę i rozwój szpitala tworkowskiego. Tuż po wyzwoleniu przy szpitalu powstała Klinika Psychiatrii Akademii Medycznej, a sześć lat później Instytut Psychoneurologii. W 1945 Feliks Kaczanowski zorganizował w odbudowywanym szpitalu pierwszy zjazd lekarski w wyzwolonej Polsce, było to Walne Zgromadzenie Towarzystwa Psychiatrów Polskich. Propagował terapię zajęciową, która pozwalała pacjentom na podjęcie pracy, a szpitalowi dawała siłę roboczą w piekarni, ogrodnictwie, drukarni i pracowni krawieckiej. 1 marca 1976 Feliks Kaczanowski przeszedł na emeryturę, ale otrzymał etat konsultanta ds. psychiatrii i nadal pracował. Zmarł w swoim gabinecie 7 września 1976, spoczywa na przyszpitalnym cmentarzu.

Poza pracą lekarską doktor Kaczanowski był biegłym sądowym ds. psychiatrii (w przypadkach, gdy wyrokiem miała być kara śmierci), opiniował badania w głośnych procesach m.in. Jerzego Paramonowa, prof. Tarwida i rodziny Zakrzewskich.

Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej (PPR), członek Komitetu Miejskiego (KM) PPR w Pruszkowie. 1958-1969 przewodniczący Warszawskiego Zarządu Wojewódzkiego (ZW) Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli i członkiem Prezydium Zarządu Głównego (ZG), później przewodniczącym ZW i członkiem ZG Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej.

W wolnych chwilach Feliks Kaczanowski malował, jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych. Jego imieniem nazwano ulicę na osiedlu Malichy w Pruszkowie.

Tablica upamiętniająca Feliksa Kaczanowskiego w budynku dyrekcji szpitala w Tworkach

Był ojcem Witolda Kaczanowskiego – malarza i Feliksa Kaczanowskiego - leśnika. Jego siostra Anna została żoną Zenona Kliszki. Jego wnuczką jest Karolina Kaczanowska (ur. 25 kwietnia 1980 w Pruszkowie), znany biolog.

Odznaczenia

• Medal Jerzego
• Order Odrodzenia Polski II i III klasy (1946).
• Order Sztandaru Pracy II klasy.
• Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie)

Bibliografia

• Artinfo, biografia Wita Leszka Kaczanowskiego
• Paweł Artomiuk, Historia szpitala w Tworkach, czasopismo WPR 2003
• Historia szpitala w Tworkach
• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.