Franciszek Bieberstein-Żarnowski
| |
 podpułkownik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1938 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1931 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
RIK Kielce |
| Stanowiska |
rejonowy inspektor koni |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
Franciszek Bieberstein-Żarnowski[a] (ur. 23 września 1882 w Otoczni, zm. 21 lipca 1938 w Brzezinach) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, agronom.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 września 1882 w majątku Otocznia k. Mławy, w rodzinie Jana i Henryki z Kijewskich[2][3]. Uczył się w 4. Gimnazjum Filologicznym w Warszawie[4]. Od klasy piątej kontynuował naukę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, a później ukończył Szkołę Rolniczą w Czernichowie[4]. Po ukończeniu szkoły odbył praktykę rolną i służbę wojskową w armii rosyjskiej[5].
W 1914 został powołany do moskiewskiego pułku dragonów. W lipcu 1915 zdezerterował z armii rosyjskiej, przeszedł przez front i wstąpił do Legionów Polskich do 1 pułku ułanów[5]. W szeregach pułku brał udział w walkach aż do jego rozwiązania. Od 5 lutego do 31 marca 1917 był słuchaczem kawaleryjskiego kursu oficerskiego w Ostrołęce, który ukończył z „postępem dobrym”. Był wówczas wachmistrzem. Po kryzysie przysięgowym został internowany w Szczypiornie i Łomży[6].
1 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i został mianowany podporucznikiem. W szeregach 4 szwadronu 7 pułku ułanów lubelskich walczył na froncie ukraińskim, a później na litewsko-białoruskim. Początkowo dowodził plutonem, a od listopada 1919 szwadronem kawalerii. Za wzorowe wykonanie rozkazu, wykazaną odwagę, doskonałe prowadzenie oddziału i zajęcie wsi Wiesińsk, odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[7]. W końcu czerwca 1920 w bitwie pod Dzisną został ranny w prawą rękę i kolano[8]. 27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[9].
Po zakończeniu wojny w 7 pułku ułanów pełnił funkcje zastępcy dowódcy pułku, kwatermistrza i szefa wyszkolenia. W czerwcu 1927 został przeniesiony do 26 pułku ułanów na stanowisko kwatermistrza[10]. W listopadzie tego roku został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego inspektora koni w Kielcach[11]. 26 stycznia 1928 został mianowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 13. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[12]. Z dniem 28 lutego 1931 został przeniesiony w stan spoczynku[13].
Zmarł 21 lipca 1938 w Brzezinach. Cztery dni później został pochowany na miejscowym cmentarzu[14].
Żonaty z Zofią Oczkowską, miał syna Adama (ur. 19 lipca 1922)[7][8].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2728 – 1921[15][16][7]
- Krzyż Niepodległości – 4 lutego 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie – 1922[18][19][7]
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[20][21]
- Odznaki
- Krzyż Legionowy – 1935[22]
- Odznaka „Za wierną służbę” – 1916[14]
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta” – 1919 za udział w obronie Lwowa[22]
- Odznaka 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich – 1916[22]
- Odznaka pamiątkowa 7 Pułku Ułanów Lubelskich – 1929[22]
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Z pod gen. Siewersa do I Brygady Legjonów. W: Wspomnienia legjonowe. Stanisław Falkiewicz (red.), Janusz Jędrzejewicz (red.). T. II. Warszawa: Nakładem Instytutu Badań Najnowszej Historji Polskiej, 1925.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
25 lipca 2009 jednej z ulic powstającego osiedla na Podlesiu w Brzezinach uroczyście nadano imię pułkownika Franciszka Żarnowskiego[23][22].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ płk Franciszek Żarnowski
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 17.
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 18.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920 roku, s. 797.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 365.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 364.
- ↑ a b Nekrolog ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1448.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01]..
- ↑ Monitor Polski nr 260, poz. 634. 1928-11-10. [dostęp 2023-01-01].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 405.
- ↑ a b c d e Portal Gminy Morawica [online], www.w.morawica.pl [dostęp 2020-03-11].
- ↑ Stowarzyszenie Przyjaciół Brzezin i Podwola [online], www.brzeziny.org.pl [dostęp 2020-03-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biberstein-Żarnowski Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.52-4268 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-01].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 201, s. 4, 1938-07-23. Warszawa.
- Ś.p. ppłk Franciszek Żarnowski. „Polska Zbrojna”. 202, s. 6, 1938-07-24. Warszawa.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Legioniści internowani po kryzysie przysięgowym w Szczypiornie
- Odznaczeni Krzyżem Legionowym
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką pamiątkową „Orlęta”
- Odznaczeni Odznaką „Za wierną służbę”
- Podpułkownicy kawalerii II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1884
- Zastępcy dowódcy 7 Pułku Ułanów Lubelskich
- Zmarli w 1938