Franco Tancredi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franco Tancredi
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1955
Giulianova

Wzrost

176 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1970–1972 Giulianova
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1974 Giulianova 45 (0)
1974–1976 AC Milan 0 (0)
1976–1977 Rimini 28 (0)
1977–1990 AS Roma 288 (0)
1990–1991 Torino Calcio 6 (0)
W sumie: 367 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1986  Włochy 12 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1991–2004 AS Roma (tr. bramkarzy)
2004–2006 Juventus F.C. (tr. bramkarzy)
2006–2007 Real Madryt (tr. bramkarzy)
2007– Anglia (tr. bramkarzy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Franco Tancredi (ur. 10 stycznia 1955 w Giulianovie) – piłkarz włoski grający na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Tancredi wychował się w klubie Giulianova Calcio pochodzącym z jego rodzinnego miasta. W latach 19721974 występował w Serie C, ale wówczas ściągnięto go do AC Milan. Jednak na skutek przegrania rywalizacji z Enriciem Albertosim był tylko rezerwowym nie zdołał zadebiutować w ligowym meczu. W 1976 roku odszedł do Rimini Calcio FC, gdzie stał się czołowym bramkarzem Serie B i pobyt w drugiej lidze trwał tylko rok.

Latem 1977 Tancredi przeszedł do AS Roma. Do zespołu ściągnął go szwedzki szkoleniowiec Nils Liedholm. W pierwszej lidze zadebiutował jednak dopiero w sezonie 1978/1979 pierwotnie będąc rezerwowym dla Paola Contiego. Fakt ten miał miejsce 28 stycznia 1979, a Roma pokonała 2:0 zespół Hellas Werona. W sezonie 1979/1980 trenerem znów został Liedholm, ale Tancredi grał już w większej liczbie meczów, a rywalizację z Contim wygrał głównie dzięki finałowi Pucharu Włoch, w którym Roma zwyciężyła Torino Calcio po serii rzutów karnych. W sezonie 1980/1981 był już pierwszym bramkarzem „giallo-rossich”. Został wicemistrzem kraju, wystąpił w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów i po raz drugi z rzędu zdobył krajowy puchar. W 1982 roku zajął 3. miejsce w lidze, ale rok później był jednym z głównych autorów pierwszego od 1942 roku mistrzostwa Włoch. W sezonie 1983/1984 Tancredi osiągnął kolejne sukcesy. Po raz drugi został wicemistrzem kraju, po raz trzeci zdobywcą Coppa Italia oraz dotarł z Romą do finału Pucharu Mistrzów. Wystąpił w finale z Liverpoolem (1:1), ale nie zapobiegł porażce w rzutach karnych nie broniąc żadnego strzału rywali. W 1986 roku z drużyną prowadzoną przez Svena-Görana Erikssona zdobył kolejny w karierze krajowy puchar oraz wicemistrzostwo Włoch. W 1987 roku został trafiony przez kibiców Milanu petardą, stracił przytomność, ale przeżył. W kolejnych latach nie osiągał już sukcesów, a w sezonie 1989/1990 przegrał rywalizację z młodszym o 7 lat Giovannim Cervone. Po sezonie odszedł do Torino Calcio, gdzie nie miał miejsca w składzie i ostatecznie latem 1991 zakończył piłkarską karierę w wieku 36 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1972/73 Giulianova Calcio Włochy  Serie C 8
1973/74 Giulianova Calcio Włochy  Serie C 37
1974/75 AC Milan Włochy  Serie A 0 0
1975/76 AC Milan Włochy  Serie A 0 0
1976/77 Rimini Calcio FC Włochy  Serie B 28 0
1977/78 AS Roma Włochy  Serie A 0 0
1978/79 AS Roma Włochy  Serie A 1 0
1979/80 AS Roma Włochy  Serie A 18 0
1980/81 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1981/82 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1982/83 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1983/84 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1984/85 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1985/86 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1986/87 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1987/88 AS Roma Włochy  Serie A 30 0
1988/89 AS Roma Włochy  Serie A 22 0
1989/90 AS Roma Włochy  Serie A 7 0
1990/91 Torino Calcio Włochy  Serie A 6 0
Łącznie w Serie A 294 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Włoch Tancredi zadebiutował 26 września 1984 w wygranym 1:0 towarzyskim meczu ze Szwecją, rozegranym na San Siro w Mediolanie. W tym samym roku był członkiem kadry włoskiej na Olimpiadzie w Los Angeles, z którą zajął 4. miejsce. W 1986 roku selekcjoner Enzo Bearzot powołał go na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Tancredi cały turniej przesiedział na ławce rezerwowych, a pierwszym bramkarzem był wówczas Giovanni Galli. W kadrze Włoch rozegrał łącznie 12 meczów.

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Po skończeniu kariery Tancredi został trenerem bramkarzy w Romie do 2004 roku. Wtedy wraz z Fabiem Capello przeniósł się Juventusu, a w sezonie 2006/2007 wraz z tym szkoleniowcem pracował w Realu Madryt.