Gliese 687

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gliese 687
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Smok

Rektascensja

17h 36m 25,899s[1]

Deklinacja

+68° 20′ 20,90″[1]

Paralaksa (π)

0,219781 ± 0,000032[1]

Odległość

14,8402 ± 0,0022 ly
4,54999 ± 0,00067pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

9,15m[2]

Ruch własny (RA)

−320,636 ± 0,074 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−1269,528 ± 0,071 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−28,759 ± 0,0007 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M3,0 V[2][3]

Masa

0,413 ± 0,041[2] M

Promień

0,4183 ± 0,0070[2] R

Metaliczność [Fe/H]

−0,09[2]

Wielkość absolutna

10,87m[4]

Jasność

0,02128 ± 0,00023 L[2]

Okres obrotu

61,8 ± 1,0 dni[2]

Temperatura

3413 ± 28 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

7022[4]

Mimośród

0,2224[4]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J17362594+6820220
Bonner Durchmusterung: BD +68 946
Boss General Catalogue: GC 23926
Katalog Gliesego: GJ 687
Katalog Hipparcosa: HIP 86162
SAO Star Catalog: SAO 17568
LHS 450, LTT 15232, GCTP 4029.00, LFT 1364, CHARA 62Aa, G240-063, Vys 322, TYC 4428-1943-1

Gliese 687gwiazda w gwiazdozbiorze Smoka odległa o 14,8 roku świetlnego od Słońca. Jest to jedna z najbliższych Układowi Słonecznemu gwiazd. Ma układ planetarny.

Charakterystyka obserwacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jej jasność wizualna to 9,15m[2]. Jest ona zatem słabym obiektem i można ją dostrzec dopiero po uzbrojeniu oka w teleskop. Gliese 687 ma duży ruch własny sięgający 1,304 sekundy łuku na rok, co wiąże się z jej bliskością. Gwiazda była podejrzewana o bycie ciasnym układem podwójnym, ale nie udało się tego potwierdzić[5].

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Gliese 687 to czerwony karzeł, gwiazda ciągu głównego zaliczana do typu widmowego M3[1]. Temperatura tego czerwonego karła to ok. 3413 K, jego promień został zmierzony dzięki interferometrii i okazał się równy ok. 41% promienia Słońca. Jasność tej gwiazdy to zaledwie nieco ponad 2% jasności Słońca, a jego masa to ok. 41% masy Słońca[2].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku poinformowano o odkryciu planety krążącej wokół tej gwiazdy. Otrzymała ona oznaczenie Gliese 687 b[2]. Jej minimalną masę szacuje się na ok. 17 mas Ziemi, a okrąża ona swoją gwiazdę w ciągu 38 dni po orbicie o półosi wielkiej wynoszącej 0,16 au[3].

W 2020 roku opisano odkrycie drugiej planety, krążącej po znacznie dalszej orbicie. Ten obiekt ma podobną masę, 16 razy większą niż masa Ziemi, obiega gwiazdę w okresie dwóch lat ziemskich po bardziej ekscentrycznej orbicie, w średniej odległości 1,16 au[3].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b[6] 0,0541 ± 0,003 38,142 ± 0,007 0,163 ± 0,003 0,17 ± 0,05
c[7] 0,05 ± 0,013 728 ± 12 1,165 ± 0,023 0,4 ± 0,022

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Gliese 687 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j k Jennifer Burt i inni, The Lick-Carnegie Exoplanet Survey: Gliese 687b: A Neptune-Mass Planet Orbiting a Nearby Red Dwarf, „The Astrophysical Journal”, 2, 789, 2014, s. 114, DOI10.1088/0004-637X/789/2/114, arXiv:1405.2929 (ang.).
  3. a b c Fabo Feng i inni, Search for Nearby Earth Analogs. III. Detection of ten new planets, three planet candidates, and confirmation of three planets around eleven nearby M dwarfs, „The Astrophysical Journal Supplement Series”, 250 (2), 2020, s. 29, DOI10.3847/1538-4365/abb139, arXiv:2008.07998.
  4. a b c Anderson E., Francis C.: HIP 86162. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  5. Mason et al.: WDS J10200+1950AB. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  6. GJ 687 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-02]
  7. GJ 687 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-08-02]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]