Gorilla Monsoon
.jpg) Gorilla Monsoon w 1977 roku | |
| Imię i nazwisko |
Robert James Marella |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
6 października 1999 |
| Przyczyna śmierci | |
| Współmałżonek |
Maureen Marella |
| Dzieci |
4, w tym 2 córki (Sharon Byrne i Valerie Marella) i 2 synów (Victor Quiones i Joey Marella) |
| Kariera profesjonalnego wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe |
Gorilla Monsoon |
| Wzrost |
200 cm[1] |
| Masa ciała |
181 kg[1] |
| Zapowiadany z | |
| Debiut |
1959 |
| Emerytura |
1981 |
Robert James "Gino" Marella (ur. 4 czerwca 1937 w Rochester, zm. 6 października 1999 w Willingboro) – amerykański wrestler włoskiego pochodzenia lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako Gorilla Monsoon.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Robert James Marella[2], znany też jako Gino Marella[3] urodził się 4 czerwca 1937 roku[2] w Rochester w stanie Nowy Jork[1]. Jego rodzice byli włoskiego pochodzenia[1]. W liceum zaczął trenować zapasy[3].
Studiował wychowanie fizyczne na Ithaca College[1]. W tym czasie nadal trenował zapasy[1]. W 1959 roku zajął drugie miejsce w zawodach zapaśniczych, organizowanych przez National Collegiate Athletic Association w 1959 roku[1]. Na tych samych zawodach pobił rekord uczelni, dokonując przypięcia w 18 sekund[1].
Po ukończeniu studiów[1] pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego[3].
Kariera wrestlerska (1959–1981)[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Jego kariera wrestlerska zaczęła się w 1959 roku na arenie Rochester War Memorial Arena[1]. Pracował dla organizatorów walk wrestlingu Vincenta Jamesa McMahona i Tootsa Mondta[1]. W swoim pierwszym występie został przedstawiony jako Gorilla Monsoon (z ang. Goryl Monsun), były azjatycki mistrz, pochodzący z Mandżurii[1]. Miał też menadżera Wilda Reda Berrego[1]. Gorilla Monsoon od początku był heelem[1] i udawał dzikusa[4]. Jego charakterystycznymi ruchami były Manchurian Splash i Airplane Spin[4]. W swoim debiucie dokonał szybkiego przypięcia swojego przeciwnika Pauncho Lopeza[1].
14 listopada 1963 roku z Killerem Kowalskim zdobył mistrzostwo drużynowe United States Tag Team Championship, pokonując Skulla Murphyego i Brute'a Bernarda w Waszyngtonie[1]. 18 listopada zmierzył się z mistrzem Heavyweight Bruno Sammartino w starym Madison Square Garden[1]. Ich walka trwała 90 minut i zakończyła się bez rozstrzygnięcia[1]. 28 grudnia w Teaneck w stanie New Jersey Monsoon i Kowalskim stracili mistrzostwo drużynowe, przegrywając walkę z tag teamem Tolos Brothers[1].
W kwietniu 1965 roku ponownie zdobył mistrzostwo drużynowe United States Tag Team Championship, tym razem z Cowboyem Billem Wattsem, pokonując Gene'a Kiniskiego i Waldo Von Ericha[1]. Trzy miesiące później mistrzowie stracili tytuł, przegrywając z Miller Brothers[1].
W 1969 roku Gorilla Monsoon miał swój face turn w telewizji[1]. Został zaatakowany przez The Sheika, kreowanego na jeszcze większego heela[1]. Na ratunek przybył mu były rywal Bruno Sammartino[1]. Wkrótce Monsoon odprawił menadżera Wilda Reda Berrego i zaczął zachowywać się bardziej jak face, zyskując aprobatę publiczności[1].
Kariera prezentera i komentatora wrestlingu (po 1981)[edytuj | edytuj kod]
W 1981 roku zakończył karierę wrestlerską[1]. Vincent James McMahon powierzył mu rolę konferansjera i komentatora[1]. Często występował w duecie z Jessem Venturą[1].
Od początku istnienia organizacji wrestlingu WWF był jej częściowym udziałowcem[4]. Vincent James McMahon planował, że Gorilla Monsoon zostanie jego następcą jako właściciel firmy[1]. W 1982 roku Vincent Kennedy McMahon wykupił jego udziały[4].
Razem z Bobbym Heenanem współprowadził program Prime Time Wrestling w USA Network[4]. Tworzyli duet komediowy, w którym Heenan był heelem, a Monsoon face'em[4]. Ich współpraca zakończyła się w 1993 roku, kiedy Monsoon wyrzucił manifestacyjnie Heenana z Manhattan Center[4].
W 1994 roku został wprowadzony przez Jima Rossa do WWF Hall of Fame[4].
W 1995 roku został w kayfabe prezesem WWF, jednak zrezygnował ze stanowiska w 1997 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Po jego śmierci gazeta The New York Times podałą informację, że przeżyła go żona Maureen Marella, dwie córki, Sharon Byrne z Marlton w New Jersey i Valerie Marella z Willingboro, syn Victor Quiones z San Juan w Portoryko, jego matka Connie Marella z Las Vegas w Newadzie, 3 siostry i 4 wnucząt[3].
Jego syn Joey Marella został sędzią wrestlerskim i wykonywał ten zawód aż do swojej przedwczesnej śmierci[4] w wypadku drogowym w 1999 roku[3].
Choroba i śmierć[edytuj | edytuj kod]
Chorował na cukrzycę i miał dolegliwości serca[3]. Zmarł 6 października 1999 roku w swoim domu w Willingboro w stanie New Jersey[3] z powodu zawału mięśnia sercowego[5]. Został pochowany na cmentarzu Lakeview Memorial Park w Cinnaminson w New Jersey[6].
Kultura masowa[edytuj | edytuj kod]
Wrestler Boiled Haggerty wcielał się w postać wzorowaną na Gorilli Monsoonie w filmie Micki i Maude z 1984 roku[1].
Pojawił się w 5. sezonie w grze WWE SuperCard[7].
Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Zapasy[edytuj | edytuj kod]
- Galeria sław uczelni Ithaca College (1973)[1]
- National Wrestling Hall of Fame and Museum (2011)[8]
Pro wrestling[edytuj | edytuj kod]
- American Wrestling Alliance
- Capitol Sports Promotions
- George Tragos/Lou Thesz Professional Wrestling Hall of Fame (2011)[10]
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum (2010)[11]
- World Championship Wrestling
- World Wide Wrestling Federation
- WWWF United States Tag Team Championship (2 razy) – z Killerem Kowalskim (1 raz) i z Cowboyem Billem Wattsem (1 raz)[9]
- WWF Hall of Fame (1994)[10]
- World Wrestling Alliance
- WWA World Tag Team Championship (1 raz) – z Luke'iem Grahamem i El Mongolem[9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae Brian Solomon, WWE Legends, Simon and Schuster, 15 czerwca 2010, s. 57-59, ISBN 978-1-4516-0450-4 [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ a b John Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, Scarecrow Press, 6 marca 2014, s. 203, ISBN 978-0-8108-7926-3 [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Nick Ravo, Gorilla Monsoon, 62, Villainous Pro Wrestler, „The New York Times”, 8 października 1999, ISSN 0362-4331 [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Gorilla Monsoon [online], WWE [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ Gorilla Monsoon [online], Online World of Wrestling [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ Robert “Gorilla Monsoon” Marella (1937-1999) [online], Find a Grave [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ Jason Worth, Gorilla Monsoon | WWE SuperCard Roster [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2024-02-23] (ang.).
- ↑ Gorilla Monsoon [online], nwhof.org [dostęp 2024-02-23].
- ↑ a b c d e Titles, [w:] Gorilla Monsoon, Cagematch.net (ang.).
- ↑ a b Awards, [w:] Gorilla Monsoon, Cagematch.net (ang.).
- ↑ Stephen Von Slagle, Gorilla Monsoon [online], History of Wrestling, 6 czerwca 2020 [dostęp 2024-02-23] (ang.).