Granica Królestwa Kongresowego z Austro-Węgrami

Granica Królestwa Kongresowego z Austro-Węgrami – granica międzypaństwowa między autonomicznym Królestwem Polskim (w składzie Cesarstwa Rosyjskiego) i autonomicznym Królestwem Galicji i Lodomerii (w składzie Monarchii Austro-Węgierskiej) w latach 1867-1916.

Historia

Granica ta powstała na mocy traktatów rozbiorowych i pokojowych z lat 1772, 1809, 1815 i 1846.

Granica zaczynała się w miejscowości Modrzejów w miejscu połączenia rzek Białej Przemszy z Czarną Przemszą (trójstyk granic Królestwa Prus (od 1871 Cesarstwa Niemiec), Cesarstwa Rosyjskiego i Monarchii Austro-Węgierskiej). Następnie biegła w kierunku południowo-wschodnim, dawną granicą z Wolnym Miastem Kraków, dochodziła do Wisły w okolicy Mogiły, następnie biegła nurtem Wisły, w kierunku północno-wschodnim, po Zawichost.

Przekraczała tu Wisłę - biegła krótkim odcinkiem rzeką Sanna (pozostawiając po stronie galicyjskiej miejscowość Popowice) w kierunku południowo-wschodnim (na południe od Lipy, Łężek), przecinała rzekę Tanew (na wschód od Ulanowa) i dochodziła do rzeki San (okolice Krzeszowa po Szerzyny). Następnie przyjmowała kierunek wschodni, biegła na południe od miejscowości Tarnogród, Luchów, Obsza, Susiec, Tomaszów, Telatyn, Dołhobyczów i dochodziła do rzeki Bug na południe od Hołubia naprzeciw Litowicz, które znajdowały się po drugiej stronie Bugu w guberni wołyńskiej.

Granica ta istniała do 1916, formalnie do 1919 (traktat w Saint-Germain-en Laye).

Odcinek tej granicy pomiędzy Wisłą i Bugiem w II RP stanowił rozgraniczenie pomiędzy województwami lubelskim i lwowskim.

Zobacz też

• Kordon sokalski

Bibliografia

• B.Gustawicz i J.Mazurek „Kozenna Atlas Geograficzny dla polskich zakładów naukowych.” Wiedeń, Ed. Hölzel.
• Historia Polski. Atlas Ilustrowany. Demart. Warszawa 2007.