Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987 – bieg na 200 m mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987
Bieg na 200 m mężczyzn
Złoty medal

Stany Zjednoczone Kirk Baptiste

Srebrny medal

Francja Bruno Marie-Rose

Brązowy medal

Brazylia Robson da Silva

Bieg na 200 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych mistrzostw świata w hali Hoosier Dome w Indianapolis. Eliminacje i półfinały zostały rozegrane 6 marca, a bieg finałowy 8 marca 1987. Zwyciężył reprezentant Stanów Zjednoczonych Kirk Baptiste. Tytułu zdobytego na światowych igrzyskach halowych w 1985 nie bronił Aleksandr Jewgienjew ze Związku Radzieckiego.

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano 6 biegów eliminacyjnych, do których przystąpiło 28 biegaczy. Awans do półfinałów dawało zajęcie jednego z pierwszych dwóch miejsc w swoim biegu (Q). Skład półfinałów uzupełniło sześciu zawodników z najlepszym czasem wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2].

Bieg 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Francja Bruno Marie-Rose 21,15 Q
2 Attila Kovács 21,58 Q
3 Kuba Leandro Peñalver 21,77 q
4 Dominikana Esteban Carpio 22,53 NR[1][2]
Seszele Cyril Brioche DQ
Algieria Mustapha Kamel Selmi DNS

Bieg 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Władimir Kryłow 21,65 Q
2 Trynidad i Tobago Dazel Jules 21,79 Q
3 Liberia William George 23,59 NR[1][2]
Nigeria Victor Edet DNS
Kenia David Kitur DNS

Bieg 3

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone James Butler 21,27 Q
2 Kanada Cyprian Enweani 21,32 Q
3 Hiszpania Antonio Sánchez 21,81 q
4 Burkina Faso Harouna Palé 21,95 q, NR[1][2]
5 Saint Vincent i Grenadyny Lenford O’Garro 22,65 NR[1][2]
Bahamy Fabian Whymns DNS

Bieg 4

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Jamajka Clive Wright 21,61 Q
2 Brazylia Robson da Silva 21,63 Q
3 Kenia John Anzrah 22,40 NR[1][2]
4 Anguilla Trevor Davis 22,72 NR[1][2]
5 Uganda Sunday Olweny 23,02 NR[1][2]
Belgia Ronald Desruelles DNS

Bieg 5

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Francja Gilles Quénéhervé 21,05 Q
2 Mykoła Razhonow 21,19 Q
3 Wielka Brytania Donovan Reid 21,40 q
4 Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Jimmy Flemming 22,36
5 Zimbabwe Carl Chicksen 22,84 NR[1][2]
Jamajka Greg Meghoo DNS

Bieg 6

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Kirk Baptiste 21,36 Q
2 Erwin Skamrahl 21,64 Q
3 Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Neville Hodge 21,83 q, NR[1][2]
4 Peru Marco Mautinho 22,17 q, NR[1][2]
5 Turks i Caicos Rodney Cox 23,05 NR[1][2]
Nigeria Gabriel Okon DNS

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano 3 biegi półfinałowe, w których wystartowało 18 biegaczy. Awans do finału dawało zajęcie jednego z dwóch pierwszych miejsc w swoim biegu (Q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3][4].

Bieg 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Kirk Baptiste 20,91 Q
2 Francja Gilles Quénéhervé 21,39 Q
3 Kanada Cyprian Enweani 21,48
4 Trynidad i Tobago Dazel Jules 21,57
5 Kuba Leandro Peñalver 21,95
Władimir Kryłow DNS

Bieg 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Francja Bruno Marie-Rose 21,12 Q
2 Wielka Brytania Donovan Reid 21,30 Q
3 Erwin Skamrahl 21,48
4 Trynidad i Tobago Dazel Jules 21,79
5 Attila Kovács 21,95
Peru Marco Mautinho DNS

Bieg 3

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone James Butler 20,97 Q
2 Brazylia Robson da Silva 21,21 Q
3 Mykoła Razhonow 21,42
4 Jamajka Clive Wright 21,73
5 Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Neville Hodge 22,26
Hiszpania Antonio Sánchez DNS

Finał[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[5][6].

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Kirk Baptiste 20,70 CR PB[5]
2 Francja Bruno Marie-Rose 20,89
3 Brazylia Robson da Silva 20,92
4 Francja Gilles Quénéhervé 20,97
5 Stany Zjednoczone James Butler 21,05
6 Wielka Brytania Donovan Reid 21,53

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]