Długoszpon chiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hydrophasianus)
Długoszpon chiński
Hydrophasianus chirurgus[1]
(Scopoli, 1786)
Ilustracja
Długoszpon chiński w upierzeniu godowym
Ilustracja
Długoszpon chiński w upierzeniu spoczynkowym
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Parvordo

Jacanida

Nadrodzina

Jacanoidea

Rodzina

długoszpony

Rodzaj

Hydrophasianus[2]
Wagler, 1832

Gatunek

długoszpon chiński

Synonimy

Tringa Chirurgus Scopoli, 1786[3]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Długoszpon chiński[5] (Hydrophasianus chirurgus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny długoszponów (Jacanidae). Występuje w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej oraz na południu Chin. Nie jest zagrożony.

Taksonomia
Jedyny przedstawiciel rodzaju Hydrophasianus[5][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][6].
Zasięg występowania
Występuje w północno-wschodnim Afganistanie, Pakistanie, Nepalu, Indiach i Sri Lance przez Mjanmę do południowo-wschodnich Chin i Tajwanu oraz dalej na południe – dawne Indochiny, Filipiny i południowe Borneo. Zimą osiąga na południu Półwysep Malajski, Sumatrę i Jawę, bardzo rzadko Bali, a na zachodzie Oman i Jemen[3].
Morfologia
Upierzenie na grzbiecie brązowe, na brzuchu białe. Szyja i pierś białe z brązowym pasem wzdłuż, kark żółty. Skrzydła białe z czarnymi końcówkami. Tułów krótki, pokaźne nogi z bardzo długimi palcami. Długość ciała 39–58 cm (włącznie z ogonem o dł. 25–35 cm), w upierzeniu spoczynkowym średnio około 31 cm; masa ciała samca 120–140 g, samicy 190–231 g[3].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje długoszpona chińskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2006 roku organizacja Wetlands International szacowała, że liczebność światowej populacji przekracza 100 tysięcy osobników. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za spadkowy ze względu na niszczenie i degradację siedlisk[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hydrophasianus chirurgus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Hydrophasianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-16] (ang.).
  3. a b c d D.A. Jenni, G.M. Kirwan: Pheasant-tailed Jacana (Hydrophasianus chirurgus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-10]. (ang.).
  4. a b BirdLife International, Hydrophasianus chirurgus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2019-3 [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  5. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Jacanidae Chenu & des Murs, 1854 (1840) - długoszpony - Jacanas (Wersja: 2015-02-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-24].
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]