Język iwam
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3 tys. (1998) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | iwm | ||
| IETF | iwm | ||
| Glottolog | iwam1256 | ||
| Ethnologue | iwm | ||
| WALS | iwm | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język iwam – język sepicki używany w prowincji Sepik Wschodni w Papui-Nowej Gwinei[1]. Według danych z 1998 r. posługuje się nim 3 tys. osób[1].
Fonetyka[edytuj | edytuj kod]
Opis fonetyki języka iwam oparty jest na:
| Przednie | Centralne | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | i | u | |
| Srednie | e | ə | o |
| Otwarte | a |
Samogłoski /u/ /o/ /i/ /e/ mogą być obniżone do [ʊ] [ɔ], [ɪ] [ɛ] z wyjątkiem pozycji wygłosowej. Szwa nigdy nie występuje w wygłosie.
| Wargowe | Dziąsłowe | Podniebienne | Miękko- podniebienne |
Krtaniowe | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nosowe | m | n | ŋ | ||
| Zwarte | p | t | k | ||
| Szczelinowe | s | h | |||
| Uderzeniowe | ɾ | ||||
| Półotwarte | j | w |
Spółgłoska [ŋ] wymawiana jest jako nosowa spółgłoska uderzeniowa [ɾ̃] przed samogłoskami. Fonem /s/ jest realizowany w nagłosie jako [ʦ] a w innych pozycjach często jako [sʲ]. Dopuszczalne nagłosowe zbitki to /pr/, /kr/, /hr/, /hw/ i /hn/ oraz dowolna spółgłoska wargowa lub miękkopodniebienna plus /w/.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Iwam, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Donald Laycock. Three Upper Sepik phonologies. „Oceanic Linguistics”. 4 (1/2), s. 113–118, 1965. (ang.).