Jałowiec (Pasmo Jałowieckie)
-szczyt.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1111[1] m n.p.m. |
| Wybitność |
221[2] m |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°39′39,2″N 19°28′38,2″E/49,660889 19,477278
| |
Jałowiec (1111 m n.p.m.[1]) – szczyt Pasma Przedbabiogórskiego, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego należy do Beskidu Makowskiego[3]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych często Pasmo Przedbabiogórskie dzieli się na Grupę Mędralowej, Pasmo Solnisk i Pasmo Jałowieckie, wszystkie zaliczając do Beskidu Żywieckiego[4][5]. W kwestii wysokości od lat panuje nieporozumienie. Geodeci umieścili punkt pomiarowy nieco poniżej szczytu, na wysokości 1110,9 m, w związku z tym wszystkie źródła zgodnie podają wysokość 1111 m (zob. np.[6][7][5]). Na dokładnej mapie topograficznej widać jednak, że szczyt leży powyżej poziomicy 1112,5 m[1].
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Jałowiec jest najwyższym szczytem Pasma Jałowieckiego. Znajduje się pomiędzy Czerniawą Suchą (1062 m), od której oddziela go Przełęcz Sucha (982 m), a Kolędówką (884 m), od której oddziela go płytka przełęcz Opaczne (879 m). Jest zwornikiem. Na szczycie Jałowca grzbiet Pasma Przedbabiogórskiego rozgałęzia się na dwa grzbiety obejmujące dolinę Stryszawki. Orograficznie prawy, główny grzbiet (zwany Pasmem Jałowieckim) biegnie przez przełęcz Opaczne, Kolędówkę (883 m), Kiczorę (905 m), przełęcz Przysłop (661 m) i Magurkę (872 m) do doliny Skawy. Lewy, krótszy grzbiet (Pasmo Solnisk) biegnie przez przełęcz Cichą (775 m), Kobylą Głowę (841 m), Opuśniok (819 m) i inne wierzchołki po ujście Lachówki do Stryszawki.
Jałowiec wznosi się nad dolinami trzech rzek; od południowo-wschodniej strony jest to dolina Skawicy, od północno-zachodniej dolina Koszarawy, od północnej dolina Stryszawki. W stoki Jałowca wcinają się doliny pięciu potoków: źródłowy potok Koszarawy, nienazwany potok uchodzący do Stryszawki oraz potoki Opaczny i Korycina uchodzące do Skawicy. Administracyjnie znajduje się na terenie miejscowości Stryszawa i Zawoja[5].
Opis masywu Jałowca[edytuj | edytuj kod]
Wg dawnego Przewodnika po Beskidach Zachodnich K. Sosnowskiego[8][edytuj | edytuj kod]
Jest najwyższym w paśmie Przedbabiogórskim wierchem. Od siedzib ludzkich znacznie oddalony, (...) jest miłą górą, ale głuchą i mało zwiedzaną; na szczytowej hali stoi znak mierniczy, a otacza ją półkolem skarlały las bukowy. Jałowcowych krzewów mało tu zoczymy, (...) lecz spostrzegamy na wys. 1100 m dwa łany rosłej kosodrzewiny w otoczeniu przerastającej je świerczyny, co z punktu widzenia przyrodniczego jest zjawiskiem interesującym. Szczyt Jałowca po suskiej stronie już zalesiony, kąpie się we wszelakich tonach zieleni, jest pusty i odludny, a przez to pociągający; na płd. jego stoku rozpościera się druga wielka, spadzista hala Trzebuńska, także jak i szczytowa bez szałasów.
Stan aktualny[edytuj | edytuj kod]
Obecnie Jałowiec jest niemal całkowicie zalesiony. Na jego stokach znajdują się jeszcze dwie duże polany: podwierzchołkowa Hala Trzebuńska – położona pod przełęczą Opaczne polana, na której znajduje się należące do Zawoi osiedle Opaczne ze schroniskiem Opaczne i niewielka i zarastająca Polana Krawcowa nad przełęczą Cichą. Dawniej polan było więcej i były większe. Najbardziej widokowa jest Hala Trzebuńska (nazywana też Halą Kubulkową. Stanowi punkt widokowy, z którego można przy dobrej widoczności obejrzeć panoramę Beskidu Śląskiego (Barania Góra, Skrzyczne), Kotliny Żywieckiej, Beskidu Żywieckiego – z Pilskiem i Babią Górą w całej okazałości (od przełęczy Krowiarki aż po Jałowiecką), a przy bardzo dobrej – szczyty Małej Fatry[6].
Na wierzchołku Jałowca znajdują się ławki dla turystów i duża fotografia panoramy widocznej z Jałowca z opisanymi wszystkimi szczytami[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasie II wojny światowej szczytem Jałowca przebiegała granica pomiędzy Generalnym Gubernatorstwem a III Rzeszą. Wieś Stryszawa znajdowała się w Rzeszy, a Zawoja w GG. Ruiny jednej ze strażnic widoczne są na szczycie Jałowca. Idąc szlakiem niebieskim w kierunku Lachowic na przełęczy Cichej możemy jeszcze odnaleźć pozostałości fundamentów większej placówki Grenzschutzu – niemieckiej straży granicznej[4].
Na szczycie znajduje się drewniany krzyż upamiętniający pobyt w tym miejscu kardynałów: Wyszyńskiego i Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II, postawiony przez mieszkańców Stryszawy w 2000 roku[9].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Lachowice – Jałowiec – Zawoja
przełęcz Przysłop – Kiczora – Solniska – przełęcz Kolędówki – Jałowiec – Czerniawa Sucha – Lachów Groń – Koszarawa. Czas przejścia 6 h, ↓ 6.05 h[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Geoportal2 | iMap [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2019-01-27].
- ↑ Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ a b c d Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych w górach. Planowanie i kalkulator tras [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2019-01-27] (pol.).
- ↑ Sosnowski Kazimierz: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki. Wydanie IV pod red. B. Małachowskiego, Wiedza-Zawód-Kultura, Kraków 1948, s. 209
- ↑ Tablica informacyjna na szczycie
