Jan Łebkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Łebkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1889
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1967
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier, planista

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Grób Jana Łebkowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Jan Czesław Łebkowski (ur. 13 lutego 1889 w Warszawie, zm. 14 sierpnia 1967 tamże) – inżynier ogrodnik, planista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem urzędnika państwowego Adolfa Gustawa Łebkowskiego i córki rolnika Joanny z Cholewiuszów. W 1907 r. ukończył z odznaczeniem Średnią Szkołę Ogrodniczą przy ul. Nowogrodzkiej. Następnie zdobywał wiedzę praktyczną zwiedzając sady, ogrody, szkółki drzew, plantacje na Krymie i Kaukazie, od 1908 do 1911 we Francji, następnie w Belgii, Szwajcarii i Austrii. Po powrocie do Polski w 1913 r. rozpoczął pracę jako główny ogrodnik Łazienek i Belwederu, zatrudniony przez Wydział Zieleni miasta Warszawy.

W 1914 r. został powołany do rosyjskiej formacji saperów, w której służył do 1918 r. W czasie wojny polsko-bolszewickiej brał udział w budowie fortyfikacji stolicy. Powrócił już wówczas do pracy w dziale ogrodniczym Wydziału Zieleni, a jednocześnie uczył w średniej szkole ogrodniczej: ogrodnictwa ozdobnego, kwiaciarstwa, drzewoznawstwa i rysunku technicznego. W 1922 r. został kierownikiem przeniesionego z ul. Koszykowej na ul. Chodkiewicza Miejskiego Zakładu Hodowli Roślin, a w 1926 r. zamieszkał tam wraz z żoną i dwoma synami w jednym z domków dla ogrodników. W ramach swoich obowiązków Jan Łebkowski hodował dla potrzeb miasta rośliny doniczkowe, rabatowe, krzewy i drzewa ozdobne. Zieleń w Warszawie, zaprojektowana przez Leona Danielewicza, a urządzona i prowadzona zgodnie z założeniami autora przez Zakład, była jego wizytówką. Do palmiarni, urządzonej na Wyględowie przy ulicy Chodkiewicza przyjeżdżali, w ramach szkolenia, ogrodnicy z całego kraju.

Jan Łebkowski zajmował się również projektowaniem ogrodów, brał udział w konkursach planistycznych organizowanych w dużych miastach (m.in. Łodzi, Warszawie). Zdobywał na nich medale: złoty, srebrny i brązowy oraz inne nagrody. W 1926 r. w konkursie na rozplanowanie Parku Łazienkowskiego zajął II miejsce[1]. W całym swoim przedwojennym dorobku miał 114 projektów ogrodów. Zaprojektował m.in. ogród przyklasztorny oo. jezuitów przy ul. Rakowieckiej i park na stokach Cytadeli w Warszawie. W 1927 r. ponownie pojechał do Belgii i Francji w ramach współpracy i wymiany doświadczeń.

W 1933 r. postanowił dalej się kształcić. Zdał egzamin dojrzałości jako ekstern i rozpoczął studia na Wydziale Ogrodniczym SGGW, które ukończył w 1936 r. W 1944 r. w tajnym nauczaniu uzyskał tytuł doktora, potwierdzony po wojnie przez Radę Wydziału Ogrodniczego SGGW (19 maja 1945 r.) W tym samym roku został ponownie głównym ogrodnikiem Łazienek.

Od 1947 r. pracował już tylko jako nauczyciel w Zawodowej Szkole Ogrodniczej w Warszawie oraz Technikum i Zawodowej Szkole Terenów Zieleni w Radzyminie. Miał trzech synów. Pochowany jest na warszawskich Powązkach (kwatera 109-5-14)[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kwiaty dochodowe w gruncie. Warszawa 1930 r. SPK[3]
  • Zakładanie ogródków ozdobnych. Praktyczne wskazówki dla właścicieli działek podmiejskich. Projekty, rośliny, kwietniki. Warszawa 1931, SPK
  • Ogródki kwiatowe. Praktyczne wskazówki dla posiadaczy małych ogródków. Warszawa 1933, SPK
  • Złocienie (Chryzantemy). Hodowla dla siebie i na sprzedaż. Warszawa 1933, SPK
  • Drzewa ozdobne liściaste. Warszawa 1935, Towarzystwo Oświaty Rolniczej
  • Dalje (georginie). Warszawa 1935, SPK
  • Cieplarnie, oranżerie i inne budynki oszklone, ich budowa i użytkowanie. Warszawa 1936, SPK
  • Kwiaciarstwo. Praca zbiorowa pod red. Jana A. Szendla, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1960.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. pismo Kancelarii Cywilnej Prezydenta Rzeczypospolitej Nr 14248 z dnia 10 grudnia 1926 r.
  2. Cmentarz Stare Powązki: LUCYNA LUDWIKA ŁEBKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20].
  3. Stowarzyszenie Pracowników Księgarskich

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1994. PWN ISBN 83-01-08836-2
  • Józefa Zaleska, Wspomnienie. Jan Czesław Łebkowski – ogrodnik kwiaciarz, w Komunikaty Dendrologiczne 2/24, Warszawa 1996, ISBN 83-85548-46-7