Jelcz AP-02

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jelcz AP-02
Dane ogólne
Producent

Jelczańskie Zakłady Samochodowe

Premiera

1964

Lata produkcji

1964–1967

Miejsce produkcji

Jelcz-Laskowice

Dane techniczne
Typy nadwozia

Wysokopodłogowy autobus przegubowy klasy MEGA

Układ drzwi

0-2-2-2

Liczba drzwi

3

Wysokość podłogi

885 mm

Szerokość drzwi

900 mm

Silniki

Škoda 706RT

Moc silników

117,6 kW (160 KM)

Skrzynia biegów

manualna, zsynchronizowana

Liczba przełożeń

5

Długość

17750 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

2900 mm

Masa własna

12840 kg

Masa całkowita

22990 kg

Rozstaw osi

5450 mm + 7110 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

142 (AP-62)
154 (AP-02)

Liczba miejsc siedzących

46 (AP-62)
48 (AP-02)

Informacje dodatkowe
ABS

Nie

ASR

Nie

EBS

Nie

ESP

Nie

Klimatyzacja

Nie

Jelcz AP-02przegubowy autobus miejski produkowany w seryjnie latach 1964–1967 przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu (obecnie Jelczu-Laskowicach) koło Oławy.

Historia modelu[edytuj | edytuj kod]

Zwiększone zapotrzebowanie na usługi przewozowe ludności polskich miast, a w szczególności Warszawy, wymusiło na przedsiębiorstwach komunikacyjnych zastosowanie autobusów przegubowych dużej pojemności klasy mega. Ze względu na brak w ofercie polskich producentów autobusów tego typu pojazdów ówczesne Miejskie Przedsiębiorstwo Autobusowe w Warszawie w 1962 roku przystąpiło do opracowania konstrukcji i montażu pierwszego w kraju dwuczłonowego autobusu przegubowego oznaczonego jako MPA AP-62. Na miejsce prac wybrano Zakładu Eksploatacji Autobusów „Redutowa”, a pracami kierował ówczesny kierownik tej zakładu Aleksander Wist[1]. Do jego wykonania wykorzystano dwa rozbite autobusy miejskie i dalekobieżne Jelcz i Škoda 706 RTO MEXKarosa. W każdym przegubowcu jeden człon był z autobusu miejskiego, a drugi z międzymiastowego w różnej konfiguracji. W pojeździe stanowiącym sekcję przednią, ucięto za tylną osią ramę oraz zamontowano poprzeczkę czaszy sworznia przegubu, natomiast w autobusie, który stanowił sekcję tylną skrócono ramę z przodu oraz przymocowano do niej uchwyt przegubu. Obydwa człony złączone zostały ze sobą przegubem kulowym, nad którym umieszczono obrotową płytę stanowiącą element łączący dwie sekcje wewnątrz autobusu. W celu poprawienia manewrowości pojazdu w drugim członie zastąpiono oryginalny most tylny osią przednią pochodzącą z francuskiego autobusu Chausson APH 521. Z autobusu Chausson wzięto też drzwi składane, które wstawiono w węższe otwory drzwiowe członów wykonanych z autobusów międzymiastowych. Wnętrze MPA AP-62 przystosowane było do przewozu 142 pasażerów z czego 46 na miejscach siedzących. Łącznie w latach 1962–1963 w Warszawie zmontowano 22[2] autobusy przegubowe, po czym dokumentację techniczną przekazano do Jelczańskich Zakładów Samochodowych. Zamiast harmonii osłaniającej przegub zastosowano rękawy z płótna namiotowego na gumkach o bardzo niskiej jakości.

W Jelczańskich zakładach konstrukcja modelu MPA AP-62 została udoskonalona oraz wdrożona do produkcji seryjnej w 1964 roku pod oznaczeniem Jelcz AP-02. W stosunku do projektu warszawskiego, w seryjnych pojazdach zmniejszono o 500 kg masę własną oraz zmieniono konfigurację siedzeń, przez co modelem tym mogło podróżować 154 pasażerów z czego 48 na miejscach siedzących. Oba człony były już typu miejskiego. Produkcja modelu Jelcz AP-02 została zakończona w 1967 roku, po wprowadzeniu do oferty zmodernizowanego autobusu przegubowego Jelcz 021.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informator ZTM „Pamiętamy”, listopad 2009 r.
  2. Łukasz Supel: Ocalić od zapomnienia – ‘Ogórek’, czyli polsko-czeskie małżeństwo. Infobus, 13 lipca 2004. [dostęp 2009-12-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]