Kamień runiczny z Dynna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamień runiczny z Dynna

Kamień runiczny z Dynna (N 68) – pochodzący z około 1050 roku norweski kamień runiczny o treści chrześcijańskiej. Mierzy 2,82 m wysokości[1].

Początkowo znajdował się w Gran w regionie Hadeland, około 45 km na północ od Oslo. Wieńczył kurhan grobowy znajdujący się na terenie miejscowej farmy[2]. W 1879 roku został przeniesiony do Muzeum historycznego w Oslo. Na frontowej stronie kamienia przedstawiona została scena Narodzenia Pańskiego. U samego dołu znajduje się scena ze żłóbkiem. Powyżej, oddzieleni ozdobą w kształcie wstęgi, umieszczeni zostali Trzej Królowie podróżujący konno, nad którymi przedstawiono czteroramienną Gwiazdę Betlejemską oraz anioła[3]. Na bocznej ścianie kamienia wyryta została inskrypcja runiczna o treści:

× kunuur × kirþi × bru × þririks tutir × iftir osriþi × tutur × sina × su uas mar hanarst × o haþalanti[4]
„Gunnvǫr, córka Thryðríka, ufundowała most ku pamięci swej córki Ástríðr. Była najzręczniejszą dziewczyną w Hadeland”[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Cambridge History of Scandinavia. edited by Knut Helle. T. 1. Prehistory to 1520. Cambridge: Cambridge University Press, 2003, s. 134. ISBN 0-521-47299-7.
  2. a b R.I. Page: Pismo runiczne. Warszawa: Wydawnictwo RTW, 1998, s. 57. ISBN 83-86822-93-7.
  3. Paulina Horbowicz, Gert Kreutzer, Witold Maciejewski, Dominika Skrzypek: Runy. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 157-158. ISBN 978-83-7436-259-7.
  4. Elias Wessen: Die nordischen Sprachen. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1968, s. 57.