Kathleen Freeman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kathleen Freeman
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1919
Chicago, stan Illinois

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 2001
Nowy Jork

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1948-2001

Kathleen Freeman (ur. 17 lutego 1919 w Chicago, zm. 23 sierpnia 2001 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka filmowa, telewizyjna, teatralna oraz głosowa znana z charakterystycznych ról komediowych.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Aktorka znana szerokiej publiczności przede wszystkim z ról komediowych; m.in. jako matka Rocco Dillona w zwariowanej komedii Naga broń 33 ⅓: Ostateczna zniewaga (1994) z Lesliem Nielsenem w roli głównej czy jako siostra zakonna Mary Stigmata w kultowej komedii muzycznej Blues Brothers (1980). W filmach pojawiała się regularnie już od końca lat 40. W początkach kariery wystąpiła w epizodycznych rolach w tak słynnych filmach jak: Miejsce pod słońcem (1951), Największe widowisko świata (1952), Deszczowa piosenka (1952) czy Słomiany wdowiec (1955). W latach 1961-70 zagrała w 9 komediach z udziałem komika Jerry’ego Lewisa (m.in. Zwariowany profesor (1963)). Wielokrotnie występowała gościnnie w popularnych serialach telewizyjnych oraz udzielała się jako aktorka głosowa. Użyczyła głosu monstrualnie otyłej teściowej Ala Bundy’ego w sitcomie Świat według Bundych (1987–1997).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Aktorka nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci. Prawdopodobnie była osobą homoseksualną choć amerykańskie media nigdy tego oficjalnie nie potwierdziły.

Zmarła na raka płuc w szpitalu w Nowym Jorku, 23 sierpnia 2001 roku. Pomimo postępującej choroby pozostawała aktywna zawodowo niemal do ostatnich dni życia. Jej prochy spoczęły na Hollywood Forever Cemetery w Los Angeles.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Kathleen Freeman i Leonard Nimoy (1952)
Kathleen Freeman i Cary Grant w scenie z filmu Dom na łodzi (1958)
Kathleen Freeman i Jerry Lewis w komedii Kochaś (1961)

Filmy:

Seriale TV:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]