Kazimierz Ansion

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Ansion
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1887
Złoczów

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1945
Kielce

Zawód, zajęcie

prokurator

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Ansion (ur. 8 grudnia 1887 w Złoczowie, zm. 2 lutego 1945 w Kielcach) – polski prawnik, prokurator, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 grudnia 1887 w Złoczowie jako syn Ottokara (prawnik, do 1882 sędzia powiatowy w Brzeżanach, od 1882 radca sądu krajowego w Złoczowie[1])[2][3]. Kształcił się w C. K. Gimnazjum w Złoczowie od 1898 do 1906[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany w stopniu kapitana w korpusie oficerów sądowych rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. Wstąpił do służby wymiaru sprawiedliwości II Rzeczypospolitej. W połowie lat 20. był podprokuratorem okręgowym w Złoczowie. Odpowiadał za opracowanie publikacji pt. Ustawa karna skarbowa z 2 sierpnia 1926, wydanej w 1930[7]. Z dniem 22 maja 1931 ze stanowiska wiceprokuratora okręgowego w Złoczowie został mianowany prokuratorem okręgowym w Złoczowie[8]. Z tego stanowiska z dniem 12 stycznia 1932 został przeniesiony na stanowisko prokuratora okręgowego w Sanoku (zamieniony miejscami z Ferdynandem Józefem Mückiem)[9]. Był oskarżycielem w sprawie o zabójstwo Jana Chudzika toczonej we wrześniu 1933 przed Sądem Okręgowym w Sanoku[10][11]. W 1933 był prezesem zarządu powiatu Związku Strzeleckiego w Sanoku[12][13]. W 1934, jako kapitan rezerwy w korpusie oficerów sądowych, pozostawał w ewidencji Komendy Powiatowej Uzupełnień Sanok[14]. Od 25 września 1934 pełnił urząd prokuratora okręgowego w Przemyślu[15]. 10 października 1936 został przeniesiony ze stanowiska prokuratora okręgowego w Przemyślu na stanowisko prezesa Sądu Okręgowego w Ostrowie Wielkopolskim[16][17][18], urzędowanie objął na początku grudnia 1936[19].

Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 7 listopada 1938 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi na polu pracy w sądownictwie[20].

Prywatnie był myśliwym, przed 1914 był członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego (w tym czasie był przydzielony do miejscowości Niemirów, Rawa Ruska)[21], a w okresie II RP działał w ostrowskim oddziale Polskiego Związku Łowieckiego i był łowczym powiatowym[22]. Był prezesem ostrowskiego koła Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich[23]. Należał do Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP: koła w Przemyślu[24], następnie został członkiem oddziału poznańskiego i prezesem koła w Ostrowie Wielkopolskim[25]. Latem 1939 pełnił funkcję prezesa Powiatowego Komitet Przyjaciół Ostrowskiego Batalionu Obrony Narodowej w Ostrowie Wielkopolskim[26]. Z dniem 31 lipca 1939 przeszedł na urlop wypoczynkowy, mający potrwać do 10 września 1939[27].

Kazimierz Ansion był żonaty. 18 sierpnia 1939 obchodził srebrne gody małżeńskie[28]. Jego dziećmi byli Zbigniew[29], Wiesława[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wiadomości urzędowe. Mianowania. „Urzędnik w Połączeniu z Prawnikiem”, s. 87, Nr 11 z 10 czerwca 1882. 
  2. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-06-01].
  3. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Kielcach (1945) 1983-1990. Kazimierz Ansion. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2016-06-01].
  4. ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie za lata 1873/4-1923/4. Złoczów: 1925, s. 10.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1096.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 991.
  7. ↑ Ustawa karna skarbowa z 2 sierpnia 1926 Nr 105 poz. 609 Dz. U. R. P. z uwzględnieniem wszystkich nowel i zmian: objaśniona licznemi uwagami i orzeczeniami Najwyższego Sądu, z dodatkiem rozporządzeń wykonawczych i ustaw w związku z nią pozostających. books.google.pl. [dostęp 2016-06-01].
  8. ↑ Ruch służbowy na obszarze Wojew. Tarnopolskiego. „Tarnopolski Dziennik Wojewódzki”, s. 139, Nr 9 z 1931. 
  9. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 14, s. 243, 1 sierpnia 1932. 
  10. ↑ Prokurator żąda skazania zabójców ś. p. Chudzika. „Express Ilustrowany”, s. 3, Nr 269 z 28 września 1933. 
  11. ↑ O mord w Brzozowie (sprawozdanie z procesu przed sądem przysięgłych w Sanoku). Lwów: 1933, s. 3, 13, 18, 25, 31, 49, 51-53.
  12. ↑ Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 16.
  13. ↑ Skład Zarządu Powiatu Związku Strzeleckiego Sanok. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 40.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 198.
  15. ↑ Kronika przemyska. Prokurator Ansion objął urzędowanie. „Nowy Dziennik”, s. 15, Nr 28 września 1934. 
  16. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 16, s. 156, 16 listopada 1936. 
  17. ↑ Z urzędów. Zmiana na stanowisku prezesa sądu. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 83 z 16 października 1936. 
  18. ↑ Z ostatnich dni. Zmiany w prokuraturze i sądownictwie. „Wschód”, s. 10, Nr 28 z 30 października 1936. 
  19. ↑ Z urzędów. Osobiste. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 97 z 4 grudnia 1936. 
  20. ↑ M.P. z 1938 r. nr 256, poz. 584.
  21. ↑ Spis członków i delegatów Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego. Lwów: 1913, s. 34.
  22. ↑ Z życia organizacji łowieckiej. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 59 z 18 maja 1938. 
  23. ↑ Dział urzędowy. TZRZ. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 70 z 12 czerwca 1939. 
  24. ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1935/1936. Warszawa: 1936, s. 29.
  25. ↑ Sprawozdania Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1937/1938. Warszawa: 1936, s. 14, 16.
  26. ↑ Odezwa! Powiatowy Komitet Przyjaciół Ostrowskiego Batalionu Obrony Narodowej. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 86 z 19 lipca 1939. 
  27. ↑ Osobiste. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 91 z 31 lipca 1939. 
  28. ↑ Kronika. Srebrny gody małżeńskie. „Orędownik Ostrowski”, s. 1, Nr 100 z 21 sierpnia 1939. 
  29. ↑ M.P. z 1952 r. nr 107, poz. 1679

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Ansion&oldid=71782488”