Kazimierz Leśniewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Leśniewski
Ilustracja
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1897
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 maja 1957
tamże

Przebieg służby
Lata służby

od 1916

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Komisja Remontowa nr 1

Stanowiska

zastępca przewodniczącego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Kazimierza Leśniewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Kazimierz Leśniewski[a] (ur. 28 października?/9 listopada 1897[2][3] w Warszawie, zm. 2 maja 1957 tamże) – major artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 listopada 1897 w Warszawie, w rodzinie Józefa (1867–1921), generała porucznika Wojska Polskiego, i Heleny z Wróblewskich (1868–1920)[4]. Był młodszym bratem Adama (1896–1920), podporucznika artylerii Wojska Polskiego, pośmiertnie odznaczonego Orderem Virtuti Militari[2]. Ukończył pięć klas Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego[5]. W 1913 wyjechał z rodziną do Groznego, gdzie jego ojciec objął dowództwo 82 pułku piechoty[5]. Tam kontynuował naukę w szkole realnej i zdał maturę[5].

1 lipca 1916 wstąpił do armii rosyjskiej[6] na prawach wolontariusza (ros. Вольноопределяющийся)[7]. Walczył z Niemcami na froncie zachodnim w szeregach 2 Grenadierskiej Brygady Artylerii[8]. 1 października 1917 zakończył służbę w armii rosyjskiej i wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji[9]. Pełnił służbę w sztabie 3 Dywizji Strzelców Polskich, którą dowodził jego ojciec[10], a następnie w oddziale konnych zwiadowców 11 pułk strzelców polskich[9]. Po demobilizacji korpusu wrócił do Warszawy, a następnie zatrudnił się jako pracownik rolny na wsi pod Skierniewicami[11].

9 grudnia 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[11]. W latach 1921–1924 był odkomenderowany z macierzystego dywizjonu na studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie[12]. W międzyczasie (3 maja 1922) został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 161. lokatą w korpusie oficerów artylerii[13][14]. W 1923 otrzymał półdyplom Wyższej Szkoły Handlowej[15][10]. W następnym roku wrócił do 1 dak, w którym pełnił obowiązki adiutanta i dowodził baterią[10][16]. 31 marca 1924 prezydent RP nadał mu stopień kapitana ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1923 i 117. lokatą w korpusie oficerów artylerii[17][18]. Z dniem 30 września 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisko instruktora baterii artylerii konnej[19][10][20]. W grudniu 1932 został przeniesiony do 26 pułku artylerii lekkiej w Skierniewicach[21][22], w czerwcu następnego roku do 23 Dywizji Piechoty w Katowicach na stanowisko II oficera sztabu[23], a w lutym 1934 do Zapasu Młodych Koni w Jarosławiu na stanowisko zastępcy zarządcy zapasu[24][25]. W latach 1935–1939 pełnił służbę w Komisji Remontowej nr 1 w Warszawie na stanowisku zastępcy przewodniczącego komisji[26]. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 3. lokatą w korpusie oficerów artylerii[27][28].

Od 7 września 1939 przebywał w Ośrodku Zapasowym Artylerii Konnej nr 1 w Mińsku Mazowieckim, bez określonego przydziału. Od 15 września w Grupie gen. Leona Billewicza. 20 września 1939 przekroczył granicę i został internowany na terytorium Królestwa Węgier[10]. Od 15 grudnia 1944 przebywał w niewoli niemieckiej, początkowo w Stalagu XVII A, a później w Oflagu III A Luckenwalde[10]. 26 czerwca 1945, po uwolnieniu z niewoli, wrócił do Warszawy[29]. 4 lipca został zrehabilitowany w Departamencie Personalnym MON, a następnego dnia zarejestrował w Rejonowej Komendzie Uzupełnień Warszawa Praga[30]. 31 lipca 1945 został zmobilizowany i skierowany do Departamentu Poboru i Uzupełnień MON, w celu objęcia służby w Referacie IV Remontu Koni. Zmarł 2 maja 1957 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A29, rząd 3, grób 27)[31].

Był żonaty z Zofią Antoniną z Zawadzkich (1901–1971), z którą miał dwie córki: Teresę (ur. 29 sierpnia 1929) i Annę Zofię (1939–2009), po mężu Bujalską[15][31].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Kazimierz II Leśniewski”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Kazimierza I Leśniewskiego (ur. 5 czerwca 1895), kapitana rezerwy 70 pułku piechoty[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 326, 484, 801, 822.
  2. ↑ a b Kolekcja 2 ↓, s. 31.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-14]..
  4. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
  5. ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 4.
  6. ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 3.
  7. ↑ Kolekcja 3 ↓, s. 2, tu 13 czerwca 1916.
  8. ↑ Kolekcja 3 ↓, s. 2.
  9. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  10. ↑ a b c d e f Kolekcja 3 ↓, s. 3.
  11. ↑ a b Kolekcja 3 ↓, s. 5.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 801.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 203.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 822.
  15. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 720.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 175.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 746.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 223.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 435, 463.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 422.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XVI, XXI, 187, 816.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 126.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 15.
  25. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
  26. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 862.
  27. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 535.
  28. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 167.
  29. ↑ Kolekcja 3 ↓, s. 5, 9.
  30. ↑ Kolekcja 3 ↓, s. 9.
  31. ↑ a b Wyszukaj grób. Zarząd Cmentarzy Komunalnych Warszawa. [dostęp 2023-08-14]..
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 105.
  33. ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
  34. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 187.
  35. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  36. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-14]..
  37. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-14]..
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 35.
  39. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 435.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Leśniewski&oldid=72776256”