Kiernozia (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiernozia
gmina miejsko-wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łowicki

TERC

1005052

Siedziba

Kiernozia

Burmistrz

Beata Miazek

Powierzchnia (2015)

76,23 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3445[1]

• gęstość

45,2 os./km²

Nr kierunkowy

24

Kod pocztowy (2015)

99-412

Tablice rejestracyjne

ELC

Adres urzędu:
ul. Sobocka 1a
99-412 Kiernozia
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

20

Liczba miejscowości

22

Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kiernozia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kiernozia”
Ziemia52°16′N 19°52′E/52,268611 19,870000
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Kiernoziagmina wiejska w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim. W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa płockiego.

Siedziba gminy to miasto Kiernozia.

Według danych z 31 grudnia 2007[2] gminę zamieszkiwało 3586 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2019 roku[3] gminę zamieszkiwało 3366 osób.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za czasów Królestwa Polskiego gmina Kiernozia należała do powiatu gosty(ni)ńskiego w guberni warszawskiej[4][5]. 28 sierpnia 1870[6] do gminy przyłączono pozbawioną praw miejskich Kiernozię[7]. W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu gostynińskiego w województwie warszawskim. 1 marca 1922 gminę przeniesiono do powiatu łowickiego w tymże województwie[8]. 1 kwietnia 1939 roku gminę wraz z całym powiatem łowickim przeniesiono do województwa łódzkiego[9].

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2007[10] gmina Kiernozia ma obszar 76,23 km², w tym:

  • użytki rolne: 89%
  • użytki leśne: 4%

Gmina stanowi 7,71% powierzchni powiatu łowickiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 31 grudnia 2017[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 3420 100 1718 50,2 1702 49,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
45 23 22
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Kiernozia w 2014 roku[1].


Sołectwa[edytuj | edytuj kod]

Brodne-Józefów, Brodne-Towarzystwo, Chruśle, Czerniew, Jadzień, Jerzewo, Kiernozia, Lasocin, Natolin Kiernoski, Niedzieliska, Osiny, Sokołów-Kolonia, Sokołów-Towarzystwo, Stępów, Teresew, Tydówka, Wiśniewo, Witusza, Wola Stępowska, Zamiary.

Miejscowości niesołeckie[edytuj | edytuj kod]

Czerniew-Osada, Długie, Różanów.

Ochotnicze Straże Pożarne w gminie[edytuj | edytuj kod]

  1. OSP Kiernozia – S-3, w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym
  2. OSP Witusza – S-1, w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym
  3. OSP Teresew – S-1
  4. OSP Chruśle – M
  5. OSP Niedzieliska – S-1
  6. OSP Sokołów-Kolonia – S-1
  7. OSP Osiny – S-1
  8. OSP Zamiary – S-1
  9. OSP Stępów – S-1

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Chąśno, Iłów, Kocierzew Południowy, Pacyna, Sanniki, Zduny, Żychlin

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gmina Kiernozia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
  3. Gmina Kiernozia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-23], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  5. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  6. 16 sierpnia 1870 wg kalendarza juliańskiego
  7. Postanowienie z 28 sierpnia (9 września) 1870, ogłoszone 1 (13) października 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 243, str. 369)
  8. Dz.U. z 1922 r. nr 11, poz. 95
  9. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  10. Ireneusz Budzyński: Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-08-20. ISSN 1505-5507. (pol.).