Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Bułgarii
| |||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Adwentyzm | |||||||||
| Ustrój kościelny |
Ustrój przedstawicielski[1] | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prądy teologiczne | |||||||||
| Nurty pobożnościowe | |||||||||
| Siedziba | |||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
Ventsislav S. Panayotov | ||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||
| Członkostwo | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Bułgarii (bułg. Църква на адвентистите от седмия ден в България) – adwentystyczny związek wyznaniowy w Bułgarii, będący częścią globalnego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. W 2017 roku Kościół liczył 7,118 wiernych należących do 117 zborów[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki działalności[edytuj | edytuj kod]
Pierwszymi adwentystami w Bułgarii byli Niemieccy osadnicy z Krymu, którzy przybyli do Bułgarii w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku i osiedlili się jako koloniści w północno-wschodniej Dobrudży gdzie, utworzyli własne grupy.
Pierwszym członkiem bułgarskiego Kościoła adwentystycznego był bułgarski Żyd Jacob Greenberg, który został ochrzczony w 1896 r. w mieście Ruse.
Okres Wojen Bałkańskich, Pierwsza Wojna Światowa i lata 1918-1920 były ciężkim okresem dla Kościoła Adwentystycznego w Bułgarii. W 1919 r. istniały 3 zbory Adwentystyczne w miastach: Sofia, Ruse i Gabrowo.
W 1924 r. powstało wydawnictwo Nowe Życie, dzięki któremu Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Bułgarii mógł dotrzeć do większej liczby mieszkańców Bułgarii. W tym samym roku wybudowany został pierwszy budynek Kościoła w Sofii.
Szybki wzrost liczby wiernych trwał do lat trzydziestych XX wieku.
W 1936 r. Kościół Adwentystów otworzył szkołę letnią dla dzieci w miejscowości Swoge, w którym każdego lata regularnie odpoczywały dzieci ze stolicy.
Działalność ta prowadzona była we współpracy z Departamentem Opieki Społecznej Urzędu Miasta Sofii.
Podczas drugiej wojny światowej bułgarski Kościół Adwentystów został odizolowany od adwentystów z innych krajów i żył w niesprzyjającej atmosferze politycznej. W 1941 r. Zamknięto kilka Kościołów adwentystycznych.
Czasy powojenne[edytuj | edytuj kod]
Po wojnie Kościół wznowił działalność. Nowe budynki kościelne zostały zbudowane w kilku miejscach. Po krótkim okresie wolności komunistyczna władza zaczęła prześladować wszystkie wspólnoty religijne w Bułgarii w tym i Kościół Adwentystów Dnia Siódmego. Wydawnictwo Nowe Życie zostało zamknięte przez państwo. W tym okresie nie można było organizować regularnych konferencji w celu wyboru przywódców Kościoła, niektóre nieruchomości będące własnością Kościoła Adwentystycznego zostały skonfiskowane a zwolnienia kaznodziejów i Pastorów stały się "normalnymi" wydarzeniami dla Kościoła. Niektórych z nich uwięziono lub internowano.
W 1959 r. Stosunek rządu do kościoła był zdecydowanie wrogi. Zaczął on ingerować w jego wewnętrzne sprawy. Przywództwo Kościoła, reprezentowane przez Przewodniczącego Borysa Boneva i Sekretarza Dimitara Kirowa, zostało odwołane, a państwo wyznaczyło przywództwo spośród osób, którym ufało.
W 1965 r. Sekretarz Wydziału południowoeuropejskiego zorganizował wybór nowego kierownictwa z przewodniczącym Belcho Totevem na czele. Jednak w 1967 r. Władze brutalnie go odwołały ze stanowiska i narzuciły Kościołowi Adwentystów Dnia Siódmego trzech nowych przywódców kościelnych. Tego typu ingerencja władz w wewnętrzne sprawy Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego trwała aż do zmian politycznych w 1989 r.
Czasy współczesne[edytuj | edytuj kod]
W 1990 roku, po raz pierwszy od 42 lat, zorganizowano wolną konferencję wyborczą z udziałem przedstawicieli wszystkich zborów, na której wybrano oficjalne kierownictwo Kościoła z Przewodniczącym Agopem Tahmisyanem na czele. W listopadzie tego samego roku Kościół Adwentystów Dnia Siódmego został oficjalnie uznany przez państwo. W 1992 roku Wydawnictwo Nowe Życie wznowiło działalność[3].
Statystyka[edytuj | edytuj kod]
W 1998 roku w Bułgarii było 6,925 wiernych skupionych w 94 zborach[4].
W roku 1999 w Bułgarii było już ponad 7 tys. adwentystów, w roku 2003 Bułgarię zamieszkiwało już 7.747 adwentystów, po dwóch latach Kościół osiągnął najwyższą liczbę wyznawców w swojej historii szacowaną na 7.865 osób.
W 2017 roku było 7118 ochrzczonych dorosłych osób, skupionych w 118 zborach.
Kościół należy do Wydziału Inter-europejskiego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
- Religia w Bułgarii
- Wydział intereuropejski Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Struktura organizacyjna Kościoła | Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w RP [online], adwent.pl [dostęp 2018-08-21] (pol.).
- ↑ Adventist Statistics - BULGARIAN UNION OF CHURCHES CONFERENCE [online], www.adventiststatistics.org [dostęp 2019-08-07].
- ↑ История [online], Официален сайт на Съюз на църквите на адвентистите от седмия ден [dostęp 2019-09-21] (bułg.).
- ↑ BULGARIAN UNION OF CHURCHES CONFERENCE -- Yearly Statistics (1999-2007) [online], www.adventiststatistics.org [dostęp 2019-08-07].
- ↑ BULGARIAN UNION OF CHURCHES CONFERENCE -- Yearly Statistics (2008-2017) [online], www.adventiststatistics.org [dostęp 2019-08-07].