Kokava nad Rimavicou
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Starosta |
Ján Chromek[1] | ||
| Powierzchnia |
66,27[2] km² | ||
| Wysokość |
329 m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
047 | ||
| Kod pocztowy |
985 05 | ||
| Tablice rejestracyjne |
PT | ||
Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 48°34′13″N 19°50′29″E/48,570278 19,841389 | |||
| Strona internetowa | |||
Kokava nad Rimavicou – wieś (obec) na Słowacji w kraju bańskobystrzyckim, w powiecie Poltár.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży ok. 30 km na północ od Łuczeńca i 5 km na południowy wschód od Klenovca. Zabudowania wsi rozłożyły się w głębokiej dolinie Rimavicy, w Rudawach Weporskich. Od północy wznosi się nad nią szczyt Slopovo (853 m n.p.m.), od wschodnu - Bodnárka (833 m n.p.m.) a od zachodu Diel (934 m n.p.m.). Przez Kokavę biegnie generalnie równoleżnikowa droga nr 526, do której we wsi dochodzi od południa droga nr 595. Biegnie przez nią także linia kolejowa nr 117 A z Łuczeńca przez Brezničkę i Poltár do niedalekiego Utekáča[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1481[6]. W następnych wiekach jej właściciele zbudowali tu huty szkła, które działały aż do XX w., produkowano również potaż. W połowie XIX w. pracowały w Kokavie dwie papiernie i parowy tartak. W I połowie XX w. wśród robotników szklarni i bezrobotnych znaczne wpływy mieli komuniści oraz socjalistyczne związki zawodowe. W roku 1939 robotnicy wystąpili już jawnie przeciw klerykalno-faszystowskiemu reżimowi Jozefa Tiso[7].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 3000 osób, w tym 1506 kobiet i 1494 mężczyzn[8].
W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[9]:
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[9]:
- Katolicy rzymscy – 58,77%
- Grekokatolicy – 0,26%
- Ewangelicy – 20,05%
- Ateiści – 18,22%
- Nie podano – 1,76%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 66,27S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2024-01-10].
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Jozef Böhmer i in.: Slovenské rudohorie. Veporské vrchy. Turistický sprievodca ČSSR č. 20, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1987, s. 210
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
