Konstanty Pereświet-Sołtan

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Pereświet-Sołtan
Ilustracja
Konstanty Pereświet-Sołtan, ppłk, 1935 r.
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1885
Bajówka

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1943
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

do 1935 i 1939

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty
13 Batalion Graniczny
23 Batalion Graniczny
30 Pułk Strzelców Kaniowskich
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I
Komenda Miasta Warszawy

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
dowódca batalionu granicznego
dowódca pułku piechoty
inspektor poborowy
zastępca komendanta miasta

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Konstanty Pereświet-Sołtan (ur. 8 marca 1885 w Bajówce, zm. 31 grudnia 1943 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 marca 1885 w Bajówce, gub. mohylewskiej, w rodzinie Konstantego i Józefy ze Święcickich. Ukończył szkołę realną w Mohylewie. Studiował na Politechnice Kijowskiej. Podczas I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim, trafił do niewoli niemieckiej, gdzie zgłosił się do Legionów Polskich. W latach 1918–1935 służył w Wojsku Polskim[1]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 41 pułku piechoty.

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[2]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 17 pułku piechoty[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 396. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu 17 pułku piechoty w Rzeszowie[5][6][7]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8].

Z dniem 25 lutego 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 13 batalionu granicznego w Kopyczyńcach[9]. W lutym 1926 roku został przeniesiony na stanowisko dowódcy 23 batalionu granicznego[10].

29 stycznia 1929 roku został przeniesiony z KOP do 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Warszawie na stanowisko dowódcy pułku[11]. W 1931 roku był słuchaczem V Kursu Unifikacyjnego dowódców pułków piechoty. Ówczesny komendant Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, pułkownik Bruno Olbrycht wystawił mu następującą opinię: „pracowity, niezdecydowany, powierzchowny, taktycznie nieopanowany”[12]. W marcu 1932 roku otrzymał przeniesienie do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko inspektora poborowego[13][14]. W grudniu 1933 roku został przeniesiony do Komendy Miasta Warszawy na stanowisko zastępcy komendanta z równoczesnym powierzeniem czasowo obowiązków komendanta miasta Warszawy[15]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[16].

W kampanii wrześniowej 1939 roku był oficerem sztabu dowódcy piechoty Zgrupowania „Brześć”.

Zmarł 31 grudnia 1943. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A21-tuje-6)[17].

Od 13 lipca 1920 był mężem Bronisławy z domu Rouba[1] (zm. 1969). Ich syn Tadeusz Józef Pereświet-Sołtan (1921–1996) był żołnierzem AK ps. Karcz, uczestnikiem powstania warszawskiego[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Grób ppłk. Konstantego Pereświet-Sołtana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie
  1. ↑ a b c d e f g h Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 231. [dostęp 2021-09-03].
  2. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 70, 881.
  4. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 32.
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 402.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 164, 344.
  8. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 165.
  11. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 33.
  12. ↑ Referat Personalny GISZ - opinie z kursów o oficerach, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/118 s. 509.
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 229.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 19, 453.
  15. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 8.
  16. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.
  17. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  18. ↑ Powstańcze Biogramy - Tadeusz Pereświet-Sołtan [online], www.1944.pl [dostęp 2020-11-14] (pol.).
  19. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
  20. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 120.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konstanty_Pereświet-Sołtan&oldid=73602899”