Leon Berski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Berski
Ilustracja
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 września 1927
Ostrowiec

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

122 Eskadra Myśliwska

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Leona Berskiego na cmentarzu Powązkowskim

Leon Berski (ur. 28 stycznia 1898 w Warszawie, zm. 6 września 1927 w Ostrowcu) – porucznik pilot Wojska Polskiego, szermierz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 stycznia 1898 w Warszawie[1][2], w rodzinie Karola i Anny z Czerwińskich[1]. Uczył się w Gimnazjum Realnym Rychłowskiego w Warszawie oraz na Kursie Gimnastycznym w czeskiej Pradze[1].

Od 3 stycznia do 21 marca 1919 był uczniem klasy „L” Szkoły Podchorążych w Warszawie[3]. Z dniem 1 kwietnia 1919 został mianowany podporucznikiem w piechocie i przydzielony do Inspektoratu Szkolnictwa[4]. Od maja 1919 służył Obozie Szkół Podoficerskich w Dęblinie[1]. W marcu 1920 został przeniesiony do 9 Pułku Piechoty Legionów. W czasie wojny z bolszewikami dowodził kompanią, został ranny[1]. Od lipca 1920 do listopada 1921 służył jako instruktor Szkoły Podoficerskiej w Chełmnie[1].

Jako podporucznik 28 Pułku Piechoty został przydzielony na pierwszy roczny Oficerski Kurs Wychowania Fizycznego 1921/1922 w Centralnej Szkoły Wojskowej Gimnastyki i Sportów w Poznaniu, w trakcie którego został w nim mianowany instruktorem szermierki (jako zastępca ppłk. Gollinga), w związku formalnie nie figurował na liście jego absolwentów[5][1]. Ponadto od wiosny 1922 do listopada 1924 był dowódcą kompanii na osobnych kursach szermierczych w Szkole, prowadził zajęcia z szermierki, boksu na kolejnych Oficerskich Kursach Gimnastyki Sportowej oraz Wychowania Fizycznego[6]. 27 maja 1922 reprezentował Szkołę na Akademii Szermierczej we Lwowie[7].

W tym okresie został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1921[8][9]. W CSWGiS w 1923 był oficerem nadetatowym 86 Pułku Piechoty w Mołodecznie[10], w którym w 1924 służył[11]. W 1924 został przydzielony służbowo do warszawskiego 36 Pułku Piechoty i jednocześnie odkomenderowany do Szkoły Pilotów w Bydgoszczy, w której kształcił się od listopada 1924 do sierpnia 1925[1]. Następnie od grudnia 1925 służył w 1 Pułku Lotniczym[1]. W pierwszej połowie 1926 odbywał kurs doskonalący w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu, uzyskując tytuł pilota[1]. Od czerwca 1925 do stycznia 1927 był dowódcą 122 Eskadry Myśliwskiej. Później pełnił stanowisko instruktora do prac wychowania fizycznego w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I[1].

Reprezentując AZS Warszawa zdobył brązowy medal w mistrzostwach Polski w szermierce edycji 1927, startując w konkurencji szpady. W tym samym roku reprezentując 1 Pułk Lotniczy zdobył mistrzostwo Wojska Polskiego[12].

6 września 1927 uczestnicząc w manewrach ćwiczeń międzydywizyjnych 122 Eskadry Myśliwskiej, pilotując maszynę Spad 61C1 o numerze 1-241, podczas wykonywania ewolucji uległ wypadkowi na lotnisku ćwiczebnym w Ostrowcu Świętokrzyskim odnosząc obrażenia[13][1]. Zmarł po przewiezieniu do szpitala w Ostrowcu tego samego dnia[1][14]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 157-4-3,4)[14][1].

19 marca 1928 został pośmiertnie mianowany na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 25. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa[15].

Jego imieniem nazwano otwartą 1 maja 1928 salę gimnastyczną w CWSGiS w Poznaniu, w gmachu której odsłonięto tablicę jemu poświęconą[16].

Był żonaty z Kazimierą z Szałkiewiczów[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Aneta Sowa: Leon Berski. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2018-11-12].
  2. ↑ Leon Berski. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2018-11-12].
  3. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 439.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919, s. 1251.
  5. ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 8, 10.
  6. ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 8, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 28, 37.
  7. ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 41.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 451.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 393.
  10. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 373, 1514.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 323.
  12. ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 6 lipca 1927 r., s. 295.
  13. ↑ Jeszcze jedna katastrofa lotnicza. „Nowy Kurjer”. Nr 206, s. 3, 9 września 1927. 
  14. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: LEON BERSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-11-12].
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 56.
  16. ↑ Pawełek. CWSzGiS 1929 ↓, s. 93.
  17. ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 60.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Berski&oldid=69548482”