Leszek Szcześniak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Szcześniak
Ilustracja
płk Leszek Szcześniak (12.08.2021)
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1975
Frampol

Przebieg służby
Lata służby

od 1994

Siły zbrojne

SZ RP

Jednostki

• Batalion Reprezentacyjny Wojska Polskiego
• Akademia Obrony Narodowej
• Dowództwo Garnizonu Warszawa
• Pułk Reprezentacyjny Wojska Polskiego

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu reprezentacyjnego
• dowódca kompanii repr.
• młodszy specjalista w DGW
• zastępca dowódcy batalionu repr.
• dowódca batalionu repr.
• szef wydziału szkolenia wojsk, zastępca szefa szkolenia w DGW
• dowódca pułku repr.

więcej patrz tekst

Odznaczenia
Wojskowy Krzyż Zasługi Medal „Milito Pro Christo” Medal „Pro Patria” Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego
Multimedia w Wikimedia Commons

Leszek Szcześniak (ur. 31 maja 1975 we Frampolu) – pułkownik Wojska Polskiego; dowódca Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego (2014–2016); dowódca Pułku Reprezentacyjnego Wojska Polskiego (2018–2023); od 1 lutego 2023 pomocnik Dowódcy Garnizonu Warszawa ds. Ceremoniału Wojskowego.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

W 1994 podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu, które ukończył na Wydziale Inżynieryjnym w 1998 uzyskując dyplom inżyniera i był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. W tym samym roku został skierowany służbowo do Warszawy, gdzie objął stanowisko dowódcy 3 plutonu 2 kompanii reprezentacyjnej WP (1998–2001), a następnie objął funkcję zastępcy dowódcy kompanii (2001–2004). W latach 2004–2007 dowodził 1 kompanią reprezentacyjną WP[1]. W 2007 ukończył uzupełniające studia magisterskie w Akademii Obrony Narodowej na kierunku Zarządzania Organizacją[2]. W tym samym roku został skierowany służbowo do Oddziału Spraw Reprezentacyjnych Dowództwa Garnizonu Warszawa, gdzie pełnił służbę na stanowisku młodszego specjalisty w Wydziale Zabezpieczenia Delegacji[3]. W 2008 ukończył studia podyplomowe w Wyższej Szkole Zarządzania Personelem w Warszawie[1]. Od 16 lipca 2010 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy, a od 5 listopada 2012 czasowo dowódcy Batalionu Reprezentacyjnego WP[4] w związku z wyjazdem dowódcy jednostki ppłk. Wojciecha Erbela na misję do Afganistanu[5].

Z dniem 1 stycznia 2014 został wyznaczony na funkcję dowódcy Batalionu Reprezentacyjnego WP[1]. W 2014 był współorganizatorem przedsięwzięć m.in.: 15-lecie wstąpienia Polski do NATO; 70. rocznica Powstania Warszawskiego i bitwy pod Monte Cassino[5]. 11 marca 2015 podczas odprawy kierowniczej MON, odebrał z rąk ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka wyróżnienie tytułem honorowym „Przodujący Oddział Wojska Polskiego”[6][7]. 20 maja 2015 w Centralnej Bibliotece Wojskowej w Warszawie podczas uroczystej gali finałowej jako X edycji konkursu „Lex et Patria” podsekretarz stanu w MON Beata Oczkowicz w obecności przedstawicieli kierowniczej kadry Sił Zbrojnych RP wręczyła pułkownikowi jako dowódcy jednostki nagrodę „Lex et Patria”[8][7]. Wyróżnienie zostało przyznane w uznaniu zasług dla jego jednostki w sferze kształtowania praworządności i właściwego reagowania na przypadki naruszenia prawa podczas corocznego przedsięwzięcia, które jest organizowane przez Komendę Główną Żandarmerii Wojskowej i Ministerstwo Obrony Narodowej[9]. 5 grudnia 2016 w obecności dowódcy Garnizonu Warszawa gen. bryg. Roberta Głąba przekazał obowiązki dowódcy ppłk. Sebastianowi Cichoszowi, po czym objął stanowisko szefa wydziału szkolenia wojsk – zastępcy szefa szkolenia w DGW[10].

26 marca 2018 w Warszawie przed Grobem Nieznanego Żołnierza na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego z okazji przeformowania Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego w Pułk Reprezentacyjny Wojska Polskiego[11], wyznaczony przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka na dowódcę nowej jednostki z dniem objęcia obowiązków 31 marca 2018, zameldował o jej sformowaniu dla dowódcy Garnizonu Warszawa gen. bryg. Robertowi Głąbowi[12][13]. 31 marca 2019 w Warszawie przed Grobem Nieznanego Żołnierza prezydent RP - Zwierzchnik Sił Zbrojnych Andrzej Duda wręczył mu sztandar ufundowany przez wojewodę mazowieckiego[14]. W połowie grudnia 2020 wykryto u pułkownika koronawirusa SARS-CoV-2 i po leczeniu specjalistycznym, a następnie rehabilitacji powrócił w czerwcu 2021 do sprawowania obowiązków służbowych na stanowisku dowódcy Pułku Reprezentacyjnego WP[15][16]. 1 lutego 2023 przekazał dowodzenie jednostką dotychczasowemu zastępcy dowódcy pułku, płk. Marcinowi Kujawie, po czym objął funkcję pomocnika Dowódcy Garnizonu Warszawa ds. Ceremoniału Wojskowego[17][18]. Od ponad 25 lat związany z jednostkami reprezentacyjnymi i organizacyjnymi (DGW) WP[1][14][19][20].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Leszek Szczęśniak
Od lutego 2023 służba w DGW
W latach 2018–2023 był dowódcą Pułku Reprezentacyjnego WP
W latach 2014–2016 był dowódcą Batalionu Reprezentacyjnego WP
W 2013 był cz.p.o. dowódcy Batalionu Reprezentacyjnego WP
W 1998 ukończył WSO im. T. Kościuszki na Wydziale Inżynieryjnym

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Jasiński 2015 ↓, s. 21.
  2. ↑ Nowy dowódca Batalionu Reprezentacyjnego WP. rp.pl. [dostęp 2024-02-11].
  3. ↑ Powstaje Pułk Reprezentacyjny WP z największą w Europie orkiestrą wojskową. defence24.pl. [dostęp 2024-02-12].
  4. ↑ Święto Wojska: do grobu przez "prowizoryczną bramkę". tvn24.pl. [dostęp 2024-02-11].
  5. ↑ a b Wizytówka armii ma nowego dowódcę. pzevo.azurewebsites.net. [dostęp 2024-02-11].
  6. ↑ Jasiński 2016 ↓, s. 38.
  7. ↑ a b c d Historia. Pułk Reprezentacyjny Wojska Polskiego. preprwp.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-11].
  8. ↑ Jasiński 2016 ↓, s. 77.
  9. ↑ Gala finałowa X edycji konkursu „Lex et Patria”. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-13].
  10. ↑ Nowy dowódca w Batalionie Reprezentacyjnym. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-10].
  11. ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 51.
  12. ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 51-52.
  13. ↑ Jednostka reprezentacyjna w nowych strukturach. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-10].
  14. ↑ a b Jakuboszczak 2020 ↓, s. 55.
  15. ↑ Ruszyły szczepienia żołnierzy. Szef MON: to szczególnie istotne. polskieradio24.pl. [dostęp 2024-02-13].
  16. ↑ Zbiórka Pułku. preprwp.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-13].
  17. ↑ Zmiany personalne 2023. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2024-02-11].
  18. ↑ a b Msza w intencji żołnierzy i pracowników Dowództwa Garnizonu Warszawa. ekai.pl. [dostęp 2024-02-11].
  19. ↑ Dowództwo Garnizonu Warszawa. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-02-14].
  20. ↑ Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 206.
  21. ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 52.
  22. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 113
  23. ↑ nr 146800, dn. 9 września 2004 r. - źródło - rejestr odznak prowadzony w Biurze ZG PCK [data dostępu=2024-02-05]
  24. ↑ Święto Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego. preprwp.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-13].
  25. ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 187.
  26. ↑ Stowarzyszenie Klub Jeździecki Legia - Kozielska. legia-kozielska.pl. [dostęp 2024-02-11].
  27. ↑ Medale Pro Bono Poloniae i Pro Patria dla Dowództwa Garnizonu Warszawa oraz jego żołnierzy. kombatanci.gov.pl. [dostęp 2024-02-11].
  28. ↑ Wręczenie odznaczeń. preprwp.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 206, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2019, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 55, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2018, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 51-52, ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 187, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2015, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016, 38; 77, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2014, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 21, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2020

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leszek_Szcześniak&oldid=73540912”