Lista i wyniki gal Pride Fighting Championships w 2003

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista i wyniki gal PRIDE Fighting Championships w 2003 – w ciągu 2003 roku japońska federacja PRIDE Fighting Championships (PRIDE FC) zorganizowała sześć gal mieszanych sztuk walki. Poniższa lista przedstawia rezultaty gal MMA i najważniejsze wydarzenia w 2003 roku w federacji PRIDE FC. Był to również 7. sezon w historii istnienia tej organizacji.

Gale Pride FC w 2003[edytuj | edytuj kod]

# Gala Japońska nazwa gali Data Obiekt Miasto Frekwencja
36 Pride FC - Shockwave 2003 Otoko Matsuri 31 grudnia 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia 39 716
35 Pride FC - Final Conflict 2003 Ketsushosen 9 listopada 2003 Tokyo Dome Tokio, Japonia 67 451
34 Pride FC - Bushido 1 ? 5 października 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia ?
33 Pride FC - Total Elimination 2003 Kaimakusen 10 sierpnia 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia 40 316
32 Pride 26 - Bad to the Bone Reborn 8 czerwca 2003 Yokohama Arena Jokohama, Japonia ?
31 Pride 25 - Body Blow ? 16 marca 2003 Yokohama Arena Jokohama, Japonia ?

PRIDE 25: Body Blow[edytuj | edytuj kod]

PRIDE 25: Body Blow
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

16 marca 2003

Miejscowość

Jokohama

Arena

Yokohama Arena

Liczba widzów

19 247

Gala PRIDE 25: Body Blow odbyła się 16 marca w hali Yokohama Arena w Jokohamie. Walką wieczoru było starcie w wadze ciężkiej o tytuł Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship pomiędzy Fiodorem Jemieljanienko a Antônio Rodrigo Nogueirą[1].

Jemieljanienko zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (ciosy pięściami) w 6:58 min. rundy 1.
Schembri zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia kolanami i kopnięcia w głowę typu soccer kick) w 6:15 min. rundy 1.
Henderson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 3:28 min. rundy 1.
Silva zwyciężył przez nokaut (latające kolano i uderzenia pięściami) w 6:27 min. rundy 1.
Otsuka zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Shoji zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Nogueira zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 3:49 min. rundy 2.

PRIDE 26: Bad to the Bone[edytuj | edytuj kod]

Gala PRIDE 26: Bad to the Bone odbyła się w dniu 8 czerwca w hali Yokohama Arena w Jokohamie[2]. Walka Fiodora Jemieljanienki z Kazuyuki Fujitą nie była walką o mistrzostwo Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship.

PRIDE 26: Bad to the Bone
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

8 czerwca 2003

Miejscowość

Jokohama

Arena

Yokohama Arena

Hamanaka zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Takase zwyciężył przez poddanie (duszenie trójkątne) w 8:33 min. rundy 1.
Overeem zwyciężył przez poddanie (kopnięcia) w 3:44 min. rundy 1.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia kolanem) w 6:26 min. rundy 1.
Coleman zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Filipović zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcie na tors i uderzenia pięściami) w 3:17 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 4:17 min. rundy 1.

PRIDE FC: Total Elimination 2003[edytuj | edytuj kod]

Gala PRIDE FC: Total Elimination 2003 odbyła się 10 sierpnia w hali Saitama Super Arena w Saitamie[3]. Podczas gali odbyły się walki ćwierćfinałowe w turnieju Grand Prix wagi średniej (PRIDE Middleweight Grand Prix 2003). Walka pomiędzy Fiodorem Jemieljanienką a Gary’m Goodridge’m nie była walką o mistrzostwo Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship.

PRIDE FC: Total Elimination 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

10 sierpnia 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Liczba widzów

40 316

Silva zwyciężył przez nokaut (uderzenie pięścią) w 5:01 min. rundy 1.
Yoshida zwyciężył przez poddanie (chwyt sode guruma jime) w 5:06 min. rundy 1.
Filipović zwyciężył przez nokaut (kopnięcie w głowę) w 1:29 min. rundy 1.
Nogueira zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Jackson zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Lidell zwyciężył przez nokaut (uderzenia pięściami) w 3:09 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia typu soccer kick i uderzenia pięściami) w 1:09 min. rundy 1.

PRIDE FC: Bushido 1[edytuj | edytuj kod]

Gala PRIDE FC: Bushido 1 odbyła się 5 października w hali Saitama Super Arena w Saitamie[4]. Karta walk promowana była jako „starcie Drużyny Japonii z Drużyną Gracie”. Walką wieczoru było starcie Alberto Rodrigueza z Mirko Filipoviciem. Rodriguez był pierwszym w historii federacji PRIDE hiszpańskojęzycznym zawodnikiem występującym na gali tej federacji oraz był pierwszym zawodnikiem, który wszedł do ringu organizacji PRIDE w masce lucha libre[5].

PRIDE FC: Bushido 1
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

5 października 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Filipović zwyciężył po nokaucie (kopnięcie w głowę) w 0:46 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Rua zwyciężył przez nokaut (uderzenia pięściami) w 3:47 minuty rundy 1.
Gracie zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia typu soccer kick) w 7:37 min. rundy 1.
Gracie zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Nakamura zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Gracie zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Newton zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Charitonow zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:25 min. rundy 1.
Arrab zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
  • Stany Zjednoczone Chris Brennan vs Japonia Eiji Mitsuoka (Po kilku minutach walki nastąpiła dłuższa przerwa, kiedy Brennan puścił zaklinczowane ramię Mitsuoki, wierząc że ten się poddał. Zamieszanie nastąpiło zarówno wśród obozów jak i sędziów walki, a przy niejednoznacznych powtórkach walka została ostatecznie wznowiona.)
Brennan zwyciężył przez poddanie (kimura) w 4:31 min. rundy 1.

PRIDE FC: Final Conflict 2003[edytuj | edytuj kod]

Gala PRIDE FC: Final Conflict 2003 odbyła się 9 listopada na stadionie Tokyo Dome w Tokio[6]. Podczas tego wydarzenia rozegrano półfinały i finał turnieju w wadze średniej (PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).

PRIDE FC: Final Conflict 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

9 listopada 2003

Miejscowość

Tokio

Arena

Tokyo Dome

Liczba widzów

67 450

Silva zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia kolanami) w 6:28 min. rundy 1 (walka finałowa turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).
Nogueira zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 1:45 min. rundy 2 (walka o tymczasowy tytuł Pride Fighting Championships Interim Heavyweight Championship).
Sakuraba zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:36 min. rundy 3.
Herring zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 2:29 min. rundy 3.
Henderson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 0:53 min. rundy 1.
Silva zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (przygwożdżenie do narożnika ringu) w 3:10 min. rundy 2 (walka półfinałowa turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).
Goodridge zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 0:18 min. rundy 1.

PRIDE FC: Shockwave 2003[edytuj | edytuj kod]

Gala PRIDE FC: Shockwave 2003 odbyła się w Sylwestra (31 grudnia) 2003 roku w hali Saitama Super Arena w Saitamie[7]. Walką wieczoru było starcie Antônio Rogério Nogueiry z Kazushi Sakurabą.

PRIDE FC: Shockwave 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

31 grudnia 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Liczba widzów

39 716

Nogueira zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Tamura zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:20 min. rundy 1.
Kondo zwyciężył przez techniczny nokaut (doctor stoppage[8]) w 3:27 min. rundy 1.
Gracie zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 7:12 min. rundy 1.
Goodridge zwyciężył przez nokaut (kopnięcie w głowę) w 0:39 min. rundy 1.
Walka zakończyła się remisem po 2 rundach.
Rua zwyciężył przez nokaut (latające kolano) w 2:24 min. rundy 1.
Sakurai zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Herring zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 0:35 min. rundy 3.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 1:05 min. rundy 2.

Turniej Grand Prix w wadze średniej 2003[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: PRIDE Middleweight Grand Prix 2003.

Walki o tytuły mistrzowskie w PRIDE FC w 2003[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy debiutujący w PRIDE FC w 2003[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pride 25 Body Blow, sherdog.com, [dostęp 2021-09-09].
  2. ↑ Pride 26 Bad to the Bone, sherdog.com, [dostęp 2021-09-09].
  3. ↑ PRIDE FC TOTAL ELIMINATION 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  4. ↑ Pride: Bushido 1 October 5, 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japan, mixedmartialarts.com, [dostęp 2021-09-10].
  5. ↑ Mirko CroCop vs Dos Caras Jr., superluchas.com, [dostęp 2021-09-10].
  6. ↑ PRIDE FC FINAL CONFLICT 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  7. ↑ PRIDE FC SHOCKWAVE 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  8. ↑ W sportach walki terminem doctor stoppage określa się przerwanie walki przez lekarza ringowego federacji organizującej walkę - jest to techniczny nokaut (TKO) dla kontuzjowanego przeciwnika (patrz: Doctor Stoppage: Meaning of MMA term used by McGregor explained, thefocus.news, [dostęp 2021-09-10].).
  9. ↑ Pride 25: Body Blow, tapology.com, [dostęp 2021-09-10].
  10. ↑ Pride Final Conflict 2003, tapology.com, [dostęp 2021-09-10].
Lista gal Pride Fighting Championships
Sezony w PRIDE FC
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_i_wyniki_gal_Pride_Fighting_Championships_w_2003&oldid=72874698”