Marduk-balassu-iqbi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marduk-balassu-iqbi – ósmy król Babilonii z tzw. dynastii E, syn i następca Marduk-zakir-szumi I; panował w latach 818-813 p.n.e.

Był już w podeszłym wieku, gdy przejął rządy. W czasie jego panowania długi okres dobrosąsiedzkich stosunków z Asyrią dobiegł końca. Król asyryjski Szamszi-Adad V zwrócił się przeciwko niemu, najeżdżając w 814 i 813 r. p.n.e. północną Babilonię. W czasie drugiej z tych kampanii Marduk-balassu-iqbi został pojmany w mieście Der i uprowadzony do Asyrii, gdzie najprawdopodobniej zmarł.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • hasło Marduk-balassu-iqbi, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 101-102.