Maria Hrabowska

Maria Hrabowska
	; Maria Hrabowska (1999)
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1936 ; Poznań
Data i miejsce śmierci	14 lipca 2008 ; Gdańsk
Stopień instruktorski	harcmistrzyni
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
	Przewodnicząca ZHP
Okres sprawowania	od 13 lipca 1996; do 7 grudnia 2001
Poprzednik	Stefan Mirowski
Następca	Wojciech Katner
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 kwi 2018, była oparta na tej wersji.

Maria Hrabowska (ur. 8 lutego 1936 w Poznaniu, zm. 14 lipca 2008 w Gdańsku) – prof. dr hab. nauk medycznych, patomorfolog, immunolog Akademii Medycznej w Gdańsku, członek NSZZ „Solidarność”, instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego w stopniu harcmistrzyni, Przewodnicząca ZHP (1996–2001).

Medycyna

Maria Hrabowska była kierownikiem Samodzielnej Pracowni Patomorfologii Klinicznej Instytutu Położnictwa i Chorób Kobiecych Akademii Medycznej w Gdańsku. 31 marca 1993 uzyskała tytuł profesora nauk medycznych.

Harcerstwo

Maria Hrabowska urodziła się w rodzinie oficera Wojska Polskiego, który zginął w obronie ojczyzny we wrześniu 1939. Po wojnie wraz z matką mieszkała w Gdyni. Wstąpiła do harcerstwa mając 11 lat.

W 1957 jako studentka Akademii Medycznej uczestniczyła w reaktywowanie harcerstwa w Gdańsku, prowadziła drużynę harcerek, działała w kręgu starszoharcerskim „Westerplatte”. W 1959 została podharcmistrzynią w kręgu akademickim Akademii Medycznej w Gdańsku. Była ostatnią komendantką Hufca Harcerek Gdańsk-Śródmieście, rozwiązanego w 1961. Po wprowadzeniu w ZHP nowego systemu stopni i sprawności harcerskich według projektu Jacka Kuronia, zrywającego z tradycyjną metodyką harcerską, na prawie 20 lat zrezygnowała z działalności w harcerstwie i poświęciła się pracy naukowej.

W latach 1972–1975 Maria Hrabowska systematycznie odwiedzała chorego Józefa Grzesiaka „Czarnego”, była jego lekarzem.

Wróciła do harcerstwa w 1980, wstępując do Kręgu im. Andrzeja Małkowskiego w Gdańsku, była zastępczynią komendanta kręgu. Działała w Kręgu Seniorów „Korzenie”, prowadziła szkolenia drużynowych, pomagała prowadzić obozy harcerskie. W 1982 została harcmistrzynią, a w 1990 przewodniczącą Naczelnego Sądu Harcerskiego. Z jej inicjatywy stworzono przy nim Harcerski Rejestr Represjonowanych. Współtworzyła program wychowania zdrowotnego w ZHP.

Od 1993 była wiceprzewodniczącą Związku Harcerstwa Polskiego, a po śmierci Stefana Mirowskiego, w latach 1996–2001, pełniła funkcję Przewodniczącej ZHP.

W wyborach parlamentarnych w 1993 kandydowała do Senatu z Komitetu Wyborczego "Służba Dziecku" w Gdańsku.

Była aktywnym członkiem NSZZ „Solidarność”. Zaangażowała się też w działalność Związku Legionistów Polskich, gdzie pełniła funkcję komendantki Okręgu Północnego. Współpracowała z Muzeum Czynu Niepodległościowego w Krakowie.

Pochowana na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (17 grudnia 2007)^[1]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (16 maja 2001)^[2]
Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie^[3]
Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
Srebrny Medal Virtuti Civili
Srebrna Odznaka II RP Za Wierną Służbę
Srebrny Medal Zasług Fundacji „Straż Mogił Polskich Bohaterów”
Medal „Zasłużony Akademii Medycznej w Gdańsku”
Medal 1000-lecia Miasta Gdańska

Przypisy

↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 grudnia 2007 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2008 r. nr 33, poz. 295, pkt 5.)
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 maja 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 23, poz. 405, pkt 13.)
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 stycznia 1997 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 19, poz. 191, pkt 16.)

Bibliografia

{{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .^{[martwy link]}
Gdański Uniwersytet Medyczny – Zmarła profesor Maria Hrabowska
Bogdan Radys. 5. rocznica śmierci hm. Marii Hrabowskiej. „Czuwaj”. 8 (306), s. 6, sierpień 2013. Warszawa. ISSN 0867-2024.

[1] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 grudnia 2007 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2008 r. nr 33, poz. 295, pkt 5.)

[2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 maja 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 23, poz. 405, pkt 13.)

[3] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 stycznia 1997 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 19, poz. 191, pkt 16.)

[1]

[2]

[3]