Marian Jeleniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Jeleniewski
generał brygady pilot rez. generał brygady pilot rez.
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1962
w Michałowicach

Przebieg służby
Lata służby

od 1982

Siły zbrojne

LWP
SZ RP

Formacja

SP RP

Jednostki

32 plrt

więcej patrz tekst

Stanowiska

32 plrt

więcej patrz tekst

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Odznaka skoczka spadochronowego wojsk lotniczych Odznaka pilota (M. Klasa)

Marian Zbigniew Jeleniewski[1][2] (ur. 1 lipca 1962 w Michałowicach[3]) – polski pilot wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 32 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego (1997–1998); szef zabezpieczenia w Centrum Operacji Powietrznych NATO (2003–2006); dowódca 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego (2013–2015), zastępca dyrektora w Międzynarodowym Sztabie Wojskowym (2016–2022).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Marian Jeleniewski urodził się 1 lipca 1962 w Michałowicach.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1986); Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1996), podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w Akademii Wojennej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (Air War College) w Maxwell – USA (1999), podyplomowych studiów polityki obronnej w AON (2009). Ukończył także kursy specjalistyczne, m.in. wyższy kurs zarządzania zasobami obrony w Szkole Podyplomowej Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Monterey (2007)[3][4].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Marian Jeleniewski po przeszkoleniu na samoloty naddźwiękowe MiG-21 zawodową służbę rozpoczął w 1986 na stanowisku pilota w 32 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego (32 plrt) na lotnisku Sochaczew-Bielice. W 1989 uzyskał 1 klasę pilota wojskowego, a następnie uprawnienia instruktorskie na samolocie MiG-21[4]. W 1992 został skierowany na przeszkolenie do Szkoły Dowodzenia Oficerów RAF w bazie Henlow w Wielkiej Brytanii. Po jego ukończeniu, w tym samym roku, objął stanowisko dowódcy klucza lotniczego, a rok później został dowódcą eskadry lotniczej. W 1996 objął funkcję zastępcy dowódcy 32 plrt. Od maja 1997 do stycznia 1998 pełnił obowiązki dowódcy 32 plrt, następnie został starszym inspektorem szkolenia lotniczego w Oddziale Lotnictwa Taktycznego Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. W 1999 kontynuował służbę w DWLiOP jako starszy inspektor – starszy specjalista w Oddziale Inspektorów Lotniczych. W 2002 został szefem Pionu Planowania Operacji w nowo utworzonym Centrum Operacji Powietrznych (COP) w Warszawie. W latach 2003–2006 był szefem zabezpieczenia w Centrum Operacji Powietrznych NATO w Kalkar (Niemcy). W 2006 wrócił do Polski i objął stanowisko dowódcy – instruktora pilota 32 Ośrodka Dowodzenia i Naprowadzania w Krakowie. W październiku 2007 został zastępcą szefa Szefostwa Służby Ruchu Lotniczego Sił Zbrojnych RP. Po ukończeniu podyplomowych studiów polityki obronnej w AON objął obowiązki szefa operacji powietrznych w COP[3][5].

9 listopada 2009 prezydent RP Lech Kaczyński mianował go na stopień generała brygady[6]. Od listopada 2009 do końca października 2012 był zastępcą dowódcy Połączonego Centrum Operacji Powietrznych NATO w Uedem. Po powrocie do kraju został zastępcą dowódcy Centrum Operacji Powietrznych. Od 18 marca 2013 piastował stanowisko dowódcy 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie. 2 maja 2013 z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej prezydent Bronisław Komorowski wręczył mu flagę państwową jako dowódcy 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego[7][8]. 2 listopada 2015 objął obowiązki dyrektora Departamentu Strategii i Planowania Obronnego MON. W 2016 został desygnowany na stanowisko zastępcy dyrektora w Międzynarodowym Sztabie Wojskowym (ang. International Military Staff, IMSBruksela, Belgia). Biegle posługuje się językiem angielskim[9]. 30 czerwca 2022 po 40 latach służby zakończył zawodową służbę wojskową[10].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 2007 r. nr 14, poz. 140.
  2. Jasiński 2014 ↓, s. 52.
  3. a b c d Jasiński 2016 ↓, s. 177.
  4. a b Jasiński 2014 ↓, s. 53.
  5. Jasiński 2014 ↓, s. 52–53.
  6. Nominacje Generalskie z okazji 11 listopada. prawo.gazetaprawna.pl. [dostęp 2023-04-15].
  7. Prezydent RP wręczył flagę 4. SLSz. 4slsz.wp.mil.pl. [dostęp 2023-04-15].
  8. Jasiński 2014 ↓, s. 85.
  9. Nominacje generalskie i odznaczenia z okazji Święta Niepodległości. dlapilota.pl. [dostęp 2023-04-15].
  10. Sztab Generalny Wojska Polskiego. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-04-15].
  11. M.P. z 2009 r. nr 74, poz. 925.
  12. Jasiński 2014 ↓, s. 159.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]