Meinhard (biskup praski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meinhard
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

XI wiek
Bamberg

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1134
Morawy

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1122

Sakra biskupia

brak danych

Meinhard, znany także jako Menhart (zm. 2 lipca 1134) – niemiecki duchowny katolicki, biskup praski od 1122 r.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Meinhard urodził się w Bambergu. Był przyjacielem późniejszego świętego Ottona z Bambergu. Był kapelanem księcia Władysława I, kanonikiem i dziekanem kapituły katedralnej w Pradze i proboszczem w Brandysie nad Łabą-Stará Boleslav.

Po śmierci biskupa praskiego Hermana, Meinhard został wybrany w 1122 r. na jego następcę. Wraz z zawarciem w tym samym roku konkordatu wormackiego, który kończył trwający wiele lat spór o inwestyturę między papieżem a cesarzem. Jego postanowienia dotyczyły całej Rzeszy, a zatem objęły również Czechy. Wybór biskupów pozostawiono w rękach kapituł katedralnych[1].

W tym samym roku Meinhard brał udział w krucjacie w Jerozolimie. Po jego powrocie, książę Władysław I już nie żył, a jego następcą został jego brat Sobiesław I. O śmierć poprzedniego władcy oskarżono praskiego biskupa, któremu udało się udowodnić swoją niewinność.

Podczas jego rządów zwiększono liczbę kanoników o pięciu. Zmarł 2 lipca 1134 r. na Morawach, wracając z Węgier z misji dyplomatycznej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Frind, Die Geschichte der Bischöfe und Erzbischöfe von Prag. Calve'sche Universitäts-Buchhandlung, Prag 1873, s. 33.
  2. A. Frind, Die Geschichte der Bischöfe und Erzbischöfe von Prag. Calve'sche Universitäts-Buchhandlung, Prag 1873, s. 34.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Frind A., Die Geschichte der Bischöfe und Erzbischöfe von Prag. Calve'sche Universitäts-Buchhandlung, Prag 1873, s. 33–34.