Most przy ul. Witebskiej w Bydgoszczy
Widok od zachodu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda | |
Długość |
25 m |
Dopuszczalna masa pojazdu: |
15 t |
Liczba przęseł |
1 |
Rozpiętość przęseł |
25 |
Data budowy | |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°07′22,8″N 18°07′20,0″E/53,123000 18,122222 |
Most przy ul. Witebskiej w Bydgoszczy – most drogowy, ceglany, łukowy ponad zatoką toru regatowego w Bydgoszczy. Jeden z najstarszych zachowanych w oryginalnej postaci obiektów mostowych w Bydgoszczy.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Most spina oba brzegi zatoki na zachodnim brzegu toru regatowego, w ciągu ul. Witebskiej, na osiedlu Brdyujście, we wschodniej części miasta Bydgoszczy.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Przeprawa mieści jezdnię drogową z jednym pasem ruchu oraz dwa chodniki dla pieszych. Nośność obiektu wynosi 15 ton.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Most zbudowano w 1890 r. po wypełnieniu wodą zatoki toru regatowego, co nastąpiło między 1879 r., a 1907 r.[1]
Zatoka wodna znajduje się w wąwozie o długości 380 m. Ma ona charakter sztuczny, a do jej powstania wykorzystano wyrobisko po starej żwirowni[2]. Do lat 60. XX w. w zatoce składowano tratwy drewniane, które zabezpieczano przed wpłynięciem na akwen toru regatowego łańcuchami przytwierdzanymi do uchwytów na moście[3].
30 września 1967 r. w pobliżu mostu uruchomiono drugą w Bydgoszczy gazownię, która do czasu zamknięcia w 1990 r. produkowała 120 tys. m³ gazu węglowego na dobę. Sąsiedztwo zakładu przyczyniło się do zanieczyszczenia wód zatoki wodnej i degradacji miejscowego środowiska.
Obciążenie ruchem[edytuj | edytuj kod]
Z uwagi na peryferyjne położenie, na moście nie notuje się dużego ruchu pojazdów. Obiekt ma jednak duże znaczenie komunikacyjne, gdyż ul. Witebska stanowi połączenie wschodniej dzielnicy przemysłowej z ul. Fordońską w kierunku dzielnicy Fordon.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zatoka widnieje na niemieckich mapach topograficznych z 1907 r.
- ↑ Widoczne na mapie geologiczno-agronomicznej z 1908 r., na której przedstawiono stan topograficzny terenu z okresu 1890-1905 r., po powstaniu portu drzewnego, lecz przed jego powiększeniem w 1906 r.
- ↑ Uchwyty istnieją do dnia dzisiejszego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kajczuk Jacek. Mosty i wiadukty. [w.] Bydgoska Gospodarka Komunalna. Bydgoszcz 1996
- Kulesza Maciej: Tajemnica mostu nad ginącą strugą. [w.] Gazeta Pomorska. 31 grudnia 2009 r.
- Michalski Stanisław red.: Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988