Neophaedon segnis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neophaedon segnis
(Weise, 1884)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

stonki

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Chrysomelinae

Rodzaj

Neophaedon

Gatunek

Neophaedon segnis

Neophaedon segnisgatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1884 roku przez Juliusa Weisego pod nazwą Phaedon segnis[1].

Chrząszcz o wysklepionym, jajowatym w zarysie ciele długości od 3,5 do 4 mm. Ubarwienie wierzchu ciała jest granatowe lub ciemnozielone, połyskujące metalicznie. Czułki są brunatne z brunatnożółtymi nasadami i słabo grubieją ku wierzchołkom. Odnóża są brunatne z żółtobrunatnymi wierzchołkami goleni. Przedplecze ma zarys trapezowaty z niemal prostymi krawędziami bocznymi. Pokrywy mają biegnącą wzdłuż bocznej krawędzi bruzdkę biorącą początek na barku i dochodzącą do ⅔ ich długości. Przedłużeniem tej bruzdki jest szereg drobnych punktów. Skrzydła tylnej pary są całkowicie zanikłe. Stopy mają wyraźne wcięcie na szczycie członu trzeciego[2].

Owad górski, zasiedlający pobrzeża potoków, strumieni i rowów oraz wilgotne zarośla i lasy[3].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Niemiec, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rumunii, Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny[4]. Swym zasięgiem obejmuje Alpy, Karpaty i Góry Dynarskie[2][3]. W Polsce stwierdzono go na Babiej Górze i w Tatrach[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Neophaedon segnis (J. Weise, 1884). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-11].
  2. a b Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973.
  3. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1979. 
  4. Sternoplatys segnis (Weise, 1884). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-11].