Niegowić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niegowić
wieś
Ilustracja
Widok z południa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wielicki

Gmina

Gdów

Liczba ludności (2022)

555[2]

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-420[3]

Tablice rejestracyjne

KWI

SIMC

0318334

Położenie na mapie gminy Gdów
Mapa konturowa gminy Gdów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Niegowić”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Niegowić”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Niegowić”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Niegowić”
Ziemia49°56′14″N 20°14′14″E/49,937222 20,237222[1]
Strona internetowa
Pomnik wikarego Karola Wojtyły przed kościołem w Niegowici

Niegowićwieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Gdów.

Miejscowość uzyskała lokację miejską w 1785 roku, zdegradowana w 1896 roku[4]. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niegowić. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Niegowić, a w latach 1975–1998 należała administracyjnie do „małego” województwa krakowskiego.

Wieś jest położona 2 km na północny zachód od drogi wojewódzkiej nr 967. Integralna część miejscowości: Dębrowy[5].

Miejscowość była pierwszym miejscem pracy świeżo wyświęconego księdza Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II, gdzie przyjechał w lipcu 1948 roku. Pracował tu do sierpnia 1949, gdy został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie.

Nazwa wsi[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi wywodzi się od starosłowiańskiego imienia męskiego, które brzmiało „Niegowiad” (ten który zna radość). Na przestrzeni wieków nazwa ta ewoluowała, miejscowość określano jako Niegowiec, Niegowice, obecna nazwa ustaliła się w XIX wieku.

Historia wsi i parafii[edytuj | edytuj kod]

Data powstania parafii nie jest historykom znana. Przyjmuje się, że miało to miejsce w XIII wieku. W dokumentach odnotowano, że w 1325 roku tutejsza parafia była siedzibą dekanatu, co świadczyło o jej ważności. Wiadomo, że istniejący tutaj kościół był zbudowany z drewna, dach krył gont, sufit i posadzka były zrobione z desek, a budowlę wieńczyła wieżyczka z sygnaturką. Inwentaryzacja sporządzona w 1748 roku określała stan budynku jako bardzo zły i zagrażający zawaleniu. W dniu Bożego Ciała 1761 roku kościół spłonął od wystrzałów armatnich. W 1788 właścicielka tutejszych dóbr, Teresa Grzębska ufundowała nową świątynię. Poważny remont obiektu został przeprowadzony w 1893 według projektu Atanazego Beonego i Zdzisława Włodka. Pierwsze plany budowy murowanego kościoła powstały w 1930, projektantem był inż. Bogdan Treter. Na realizację trzeba było czekać 18 lat, budowa została rozpoczęta w 1949, a ukończona w 1959 roku. Proboszczem parafii w momencie rozpoczęcia prac był ks. Kazimierz Buzała, a wikariuszem ks. Karol Wojtyła. Zakończenie budowy miało być prezentem dla proboszcza, który obchodził 50-lecie posługi kapłańskiej. Uroczystej konsekracji kościoła dokonał w 1966 arcybiskup Karol Wojtyła. Drewniany kościół został rozebrany i przewieziony do wsi Mętków koło Chrzanowa, gdzie stoi do dziś.

Obraz Matki Bożej Wniebowziętej[edytuj | edytuj kod]

Obraz Matki Bożej Wniebowziętej (nazywanej Matką Bożą Niegowicką) znajduje się w ołtarzu głównym niegowickiej świątyni, powstał ok. 1610 r. Fundatorami była rodzina Niewiarowskich herbu Półkozic z pobliskiego Niewiarowa, konserwację obrazu przeprowadzano w latach 1760, 1966 i 2008.

Wizerunek Matki Bożej jest przedstawiony na płótnie naciągniętym na dębowe odeskowanie. Maryję przedstawiono w pozycji stojącej z dłońmi złożonymi w modlitwie, u jej stóp znajduje się Księżyc, jedna para aniołów unosi ją ku niebu, a druga nakłada na jej głowę koronę. Na obraz w 1860 nałożono drewnianą posrebrzaną sukienkę, a w 1918 srebrną – jako wotum wdzięczności za zakończenie działań wojennych i odzyskanie niepodległości.

Pomnik ks. Karola Wojtyły[edytuj | edytuj kod]

Obecnie na terenie wsi, przy kościele parafialnym pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się jedyny w Polsce pomnik przedstawiający wikarego Karola Wojtyłę. Zbudowany z granitu i brązu pomnik autorstwa włoskiego rzeźbiarza prof. Romano Pelloniego ma 3,8 m wysokości. Przed przywiezieniem pomnika do Polski Jan Paweł II poświęcił go 28 października w Rzymie. Został uroczyście odsłonięty 4 października 1999.

Karol Wojtyła jako wikary w Niegowici

Słowa ks. Jarosława Cieleckiego, przewodniczącego Komitetu "Curato Del Mondo" (wł. "Proboszcz Świata"), z którego inicjatywy postawiono pomnik:

Nigdzie na świecie nie ma posągu księdza Wojtyły, są za to liczne przedstawiające Ojca Świętego Jana Pawła II. - A przecież zanim został papieżem, był zwykłym księdzem. Jego kapłaństwo zaczęło się właśnie w Niegowici, dlatego pomnik musiał stanąć tutaj. Jest jedyny na całym świecie. Mamy na to gwarancję.

Wspomnienia papieża[edytuj | edytuj kod]

Papież Jan Paweł II o podróży do Niegowici wspomina w swojej książce pt. Dar i Tajemnica (1996):

Najpierw dowiedziałem się, jak dostać się do Niegowici, i udałem się tam w odpowiednim dniu. Dojechałem autobusem z Krakowa do Gdowa, a stamtąd jakiś gospodarz podwiózł mnie szosą w stronę wsi Marszowice i potem doradził mi iść ścieżką wśród pól, gdyż tak miało być bliżej. (...) Pamiętam, że w pewnym momencie, gdy przekraczałem granicę parafii w Niegowici, uklęknąłem i ucałowałem ziemię.

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • W prawej nawie tutejszej świątyni znajduje się naturalnej wielkości replika watykańskiego grobu Jana Pawła II[potrzebny przypis].
  • W tutejszym dworze 2 września 1755 ochrzczono Jana Henryka Dąbrowskiego, późniejszego generała[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7].

  • Dzwonnica kościenna z lat 1817–1819;
  • zespół dworski, dwór, park.
    Dwór wybudowany w XIX w. przez rodzinę Habichtów, w otoczeniu park z licznymi zabytkowymi lipami (200–300 lat). W latach 1913–1915 obiekt został przebudowany przez rodzinę Włodków, którzy dobudowali alkierze i kolumnowy portyk.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86729
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 821 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 54-55.
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Andrzej Kostrzewski, Dwór w Niegowici , miejsce chrztu Jana Henryka Dąbrowskiego
  7. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "O Maryjo, czemu biegniesz w niebo, podręcznik do peregrynacji Matki Bożej Wniebowziętej", Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy Kraków 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]