Ołeh Olżycz

Oleh Olżycz/Kandyba
Олег Ольжич/Кандиба
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1907 ; Żytomierz, gubernia wołyńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1944 ; KL Sachsenhausen, III Rzesza
Zawód, zajęcie	archeolog, poeta, polityk
Narodowość	ukraińska
Tytuł naukowy	doktor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ołeh Olżycz (ukr. Олег Ольжич), właściwie Ołeh Kandyba (Кандиба), (ur. 25 czerwca^?/8 lipca 1907 w Żytomierzu, zm. 10 czerwca 1944 w Sachsenhausen) – ukraiński poeta, archeolog, działacz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Syn Ołeksandra Ołesia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1917–1923 uczęszczał do szkoły średniej w miejscowości Puszcza Wodicia koło Kijowa. W 1923 wyemigrował wraz z rodzicami do Czechosłowacji.

W latach 1924–1929 studiował w Ukraińskim Instytucie Pedagogicznym w Pradze, studiował też archeologię na Ukraińskim Wolnym Uniwersytecie w Pradze. Jesienią 1930 obronił pracę doktorską na temat Neolityczna ceramika Galicji.

W 1938 prowadził wykłady na Uniwersytecie Harvarda.

Od młodości działał w ukraińskim ruchu narodowym. W 1929 wstąpił do OUN. W 1937 kierował pracą referatu kulturalno-oświatowego OUN. W latach 1938–1939 brał aktywny udział w ustanawianiu Ukrainy Karpackiej oraz później w jej obronie.

Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 powrócił na Ukrainę. W październiku 1941 został jednym z organizatorów Ukraińskiej Rady Narodowej w Kijowie.

W styczniu 1944, po aresztowaniu Andrija Melnyka przez Gestapo, objął stanowisko Prowidnyka OUN-M. 25 maja 1944 został aresztowany przez Gestapo we Lwowie i zesłany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. Został tam zamordowany w nocy z 9 na 10 czerwca 1944 w czasie przesłuchania przez Gestapo obozu (Politische Abteilung).

Bibliografia, literatura, linki[edytuj | edytuj kod]

Кандиба Олег w: Dovidnyk z istorii Ukrainy, opr. Ihor Pidkova, Roman Shust, Kost Bondarenko; Lviv 1999, Wyd. Lvivskyi derzhavnyi universytet im. Ivana Franka i Vydavnyctvo Heneza, ISBN 978-966-504-237-2.
Ольжич Олег w: Енциклопедія історії України: Т. 7. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2010, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.