Ołeksij Barwinski

Ołeksij Barwinski
Олексій Дмитрович Барвінський
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1924 ; Zanfirowka, obwód kirowohradzki
Data i miejsce śmierci	14 lipca 1999 ; Jałta
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1946
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	691 pułk artylerii 237 Dywizja Piechoty 40 Armii
Stanowiska	dowódca plutonu, dowódca baterii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Ołeksij Dmytrowycz Barwinski, Aleksiej Dmitrijewicz Barwinski (ukr. Олексій Дмитрович Барвінський, ros. Алексей Дмитриевич Барвинский, ur. 4 kwietnia 1924 we wsi Zanfirowka w rejonie aleksandryjskim w obwodzie kirowohradzkim, zm. 14 lipca 1999 w Jałcie) – radziecki wojskowy i działacz partyjny, kapitan, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Był kursantem 14 charkowskiej specjalnej szkoły artylerii ewakuowanej po ataku Niemiec na ZSRR do Aktiubińska, po ukończeniu której w 1942 został żołnierzem Armii Czerwonej, następnie skierowano go do 1 Leningradzkiej Szkoły Artylerii, którą ukończył w 1943. W wojnie z Niemcami uczestniczył od marca 1943 jako naczelnik zwiadu dywizjonu artylerii, walczył na Froncie Stepowym, Woroneskim, 1 i 4 Ukraińskim. Jako dowódca plutonu w 691 pułku artylerii 237 Dywizji Piechoty 40 Armii Frontu Woroneskiego w stopniu porucznika wyróżnił się podczas bitwy o Dniepr w rejonie kaharłyckim w obwodzie kijowskimw nocy na 25 września 1943, ogniem baterii odpierając 5 kontrataków wroga. W latach 1944-1945 jako dowódca baterii artylerii brał udział w wyzwalaniu Ukrainy Prawobrzeżnej, Czechosłowacji i Polski, niejednokrotnie wyróżniając się w walkach, m.in. w Karpatach. W 1944 został członkiem WKP(b). Brał udział w Paradzie Zwycięstwa na Placu Czerwonym 24 czerwca 1945. W 1946 został zwolniony do rezerwy w stopniu kapitana, po czym udał się do miasta Nowokuźnieck, gdzie objął funkcję I sekretarza Komitetu Miejskiego Komsomołu. W 1956 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną przy KC KPZR i został I sekretarzem Komitetu Miejskiego KPU w Krzemieńczuku, był delegatem na XXII Zjazd KPZR. W 1963 został dyrektorem szkoły średniej w Krzemieńczuku, później do 1980 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego KPU kolejno w Kerczu i Jałcie, następnie został zastępcą naczelnika portu morskiego w Jałcie ds. kadr.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (24 grudnia 1943)
Order Lenina
Order Czerwonego Sztandaru
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie)
Order „Znak Honoru” (dwukrotnie)

I medale ZSRR oraz czechosłowacki order.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Барвинский Алексей Дмитриевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-12-10]