Orleniowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orleniowate
Myliobatidae
Bonaparte, 1835[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – Myliobatis californica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Nadrząd

orleniokształtne

Rodzina

orleniowate

Typ nomenklatoryczny

Myliobatis Cuvier, 1816

Synonimy
Rodzaje

2 rodzaje – zobacz opis w tekście

Orleniowate[4] (Myliobatidae) – rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych zaliczana do rzędu orleniokształtnych (Myliobatiformes).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Występują w ciepłych wodach oceanicznych (Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski i Ocean Spokojny), zwykle w strefie pelagialnej oraz w pobliżu raf koralowych[5].

Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]

Ciało silnie grzbietobrzusznie spłaszczone. Szerokie, silnie umięśnione płetwy piersiowe tworzą w obrysie kształt zbliżony do rombu. Głowa wyraźnie wyodrębniona. Bardzo długi ogon wyposażony w ząbkowany kolec jadowy, mniejszy niż u ogończowatych. Mała, pojedyncza płetwa grzbietowa położona u nasady ogona. Grzbiet jasnobrązowy lub żółtawy.

Orleniowate są rybami żyworodnymi. Młode rodzą się zawinięte we własne skrzydła. Ich kolce w czasie porodu są elastyczne i osłonięte skórną pochewką.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Orleniowate unoszą się w toni wodnej poruszając silnie umięśnionymi płetwami piersiowymi podobnie jak ptaki w locie poruszają skrzydłami. Zęby orleni przystosowane do miażdżenia twardych osłon skorupiaków pozwalają im pobierać różnorodny pokarm. Podobnie jak manty, orlenie lubią wyskakiwać ponad powierzchnię wody.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Rodzaje zaliczane do tej rodziny[6]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze podrodziny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ch.L. Bonaparte, Prodromus Systematis Ichthyologiae, 1835, [2] (łac.).
  2. J.S. Nelson: Fishes of the world. New York: John Wiley & Sons, 1976, s. 46. ISBN 0-471-01497-4. (ang.).
  3. G.C. Steyskal. The grammar of family-group names as exemplified by those of fishes. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 93 (1), s. 171, 1980. (ang.). 
  4. K. Kowalska, J.M. Rembiszewski & H. Rolik: Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 160, seria: Mały słownik zoologiczny.
  5. R. Froese & D. Pauly: Family Myliobatidae - Eagle and manta rays. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-20]. (ang.).
  6. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-20] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Kowalska, J.M. Rembiszewski & H. Rolik: Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 1–310, seria: Mały słownik zoologiczny.
  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.