Myliobatis
| Myliobatis | |||
| Cuvier, 1816[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – orleń kalifornijski (M. californica) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| (bez rangi) | płaszczki | ||
| Nadrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Myliobatis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Raja aquila Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Myliobatis – rodzaj morskich ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny orleniowatych (Myliobatidae).
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach oceanów – Atlantyckiego (w tym Morze Śródziemne i Morze Północne), Indyjskiego i Spokojnego[5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała do 183 cm; masa ciała (największa opublikowana) 82,1 kg[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski przyrodnik i zoolog Georges Cuvier w drugim tomie publikacji własnego autorstwa poświęconej królestwu zwierząt[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) orleń pospolity (M. aquila)[7].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Myliobatis (Myliobates, Myliobatus, Muliobatus): gr. μυλη mulē ‘młyn, żarna’; βατoς batos lub βατις batis ‘płaska ryba, zwykle stosowana w odniesieniu do płaszczki lub rai’[8].
- Holorhinus: gr. ὁλος holos ‘kompletny, cały’[9]; ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rhinoptera vespertilio Girard, 1856 (= Myliobatis californicus Gill, 1865).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[5]:
- Myliobatis aquila (Linnaeus, 1758) – orleń pospolity[11]
- Myliobatis californica Gill, 1865 – orleń kalifornijski[12]
- Myliobatis chilensis Philippi, 1892
- Myliobatis freminvillii Lesueur, 1824
- Myliobatis goodei Garman, 1885
- Myliobatis hamlyni Ogilby, 1911
- Myliobatis longirostris Applegate & Fitch, 1964
- Myliobatis peruvianus Garman, 1913
- Myliobatis ridens Ruocco, Lucifora, Díaz de Astarloa, Mabragaña & Delpiani, 2012
- Myliobatis tenuicaudatus Hector, 1877
- Myliobatis tobijei Bleeker, 1854
Opisano również szereg gatunków wymarłych:
- Myliobatis affinis Chapman & Cudmore, 1924[13] (Australia)
- Myliobatis altavillae Meschinelli, 1924[14]
- Myliobatis altus Davis, 1888[15] (Australia)
- Myliobatis americanus (Bravard, 1884)[16] (Ameryka Południowa)
- Myliobatis angustidens (Sismonda, 1849)[17] (Europa; miocen)
- Myliobatis arcuatus Davis, 1888[18] (Australia)
- Myliobatis bellardii (Issel, 1877)[19] (Europa; pliocen)
- Myliobatis bilobatus Darteville & Casier, 1943[20] (Afryka; kreda)
- Myliobatis bisulcus (Marsh, 1870)[21] (Ameryka Północna)
- Myliobatis bothriodon White, 1926[22] (Afryka; eocen)
- Myliobatis crassidens Darteville & Casier, 1959[23] (Afryka; kreda)
- Myliobatis dimorphus (Delfortrie, 1871)[24] (Europa)
- Myliobatis dispar Leriche, 1913[25] (Afryka)
- Myliobatis elatus Erwin Stromer[26] (Afryka; eocen)
- Myliobatis enormis Mendiola, 1999[27] (Afryka; paleocen)
- Myliobatis fastigiatus (Leidy, 1876)[28] (Ameryka Północna)
- Myliobatis faujasii (Agassiz, 1837)[29] (Europa)
- Myliobatis foxhillsensis Hoganson, Erickson & Holland, 2019[30] (Ameryka Północna; kreda)
- Myliobatis fraasi Stromer, 1905[31] (Afryka; eocen)
- Myliobatis frangens Eastman, 1904[32] (Ameryka Północna; miocen)
- Myliobatis funiculatus (Delfortrie, 1871)[33] (Europa)
- Myliobatis gigas Cope, 1867[34] (Ameryka Północna; miocen)
- Myliobatis goniopleurus (Agassiz, 1843)[35] (Europa)
- Myliobatis granulosus (Issel, 1877)[36] (Europa; pliocen)
- Myliobatis haueri (Penecke, 1884)[37] (Europa; eocen)
- Myliobatis holmesii (Gibbes, 1849)[38] (Ameryka Północna; eocen)
- Myliobatis intermedius Darteville & Casier, 1943[39] (Afryka; kreda)
- Myliobatis kummeli Fowler, 1911[40] (Ameryka Północna)
- Myliobatis lagaillardensis Thomas, 1904[41] (Europa)
- Myliobatis leidyi (Hay, 1899)[42] (Ameryka Północna)
- Myliobatis leognanensis (Delfortrie, 1871)[43] (Europa)
- Myliobatis lepersonnei Darteville & Casier, 1959[44] (Afryka)
- Myliobatis llopisi Bauzá & Gomez Pallerola, 1982[45] (Europa; eocen)
- Myliobatis magister (Leidy, 1876)[46] (Ameryka Północna)
- Myliobatis merriami Jordan & Beal, 1913[47] (Ameryka Północna)
- Myliobatis micropleurus (Agassiz, 1835)[48] (Europa)
- Myliobatis microrhizus (Delfortrie, 1871)[49] (Europa)
- Myliobatis miocenicus Böhm, 1942[50] (Europa; miocen)
- Myliobatis mokattamensis Stromer, 1905[51] (Afryka; eocen)
- Myliobatis monnieri Cappetta, 1986[52] (Afryka; eocen)
- Myliobatis moorabbinensis Chapman & Pritchard, 1907[53] (Australia)
- Myliobatis mordax (Leidy, 1876)[54] (Ameryka Północna)
- Myliobatis moutai Darteville & Casier, 1959[55] (Afryka)
- Myliobatis nzadinensis Darteville & Casier, 1943[56] (Afryka; eocen)
- Myliobatis pachyodon Cope, 1867[57] (Ameryka Północna; miocen)
- Myliobatis pachyrhizodus Fowler, 1911[58] (Ameryka Północna)
- Myliobatis pentoni Woodward, 1893[59] (Afryka; czwartorzęd)
- Myliobatis placentinus (Carraroli, 1897)[60] (Europa; pliocen)
- Myliobatis plicatilis Davis, 1888[61] (Australia)
- Myliobatis raouxi Arambourg, 1952[62] (Afryka)
- Myliobatis rivierei (Sauvage, 1878)[63] (Europa; paleogen)
- Myliobatis rugosus Leidy, 1855[64] (Ameryka Północna)
- Myliobatis salentinus (Botti, 1877)[65] (Europa; miocen)
- Myliobatis semperei Mendiola, 1999[66] (Afryka; paleocen)
- Myliobatis sendaicus Hatai, Murata & Masuda, 1965[67] (Azja; pliocen)
- Myliobatis serratus Meyer, 1843[68] (Europa)
- Myliobatis stokesii (Agassiz, 1843)[69] (Europa)
- Myliobatis strobeli (Issel, 1877)[70] (Europa; pliocen)
- Myliobatis superbus Hantken, 1875[71] (Europa; eocen)
- Myliobatis testae Philippi, 1846[72] (Europa)
- Myliobatis tewarii Mishra, 1980[73] (Azja; eocen)
- Myliobatis toliapicus (Agassiz, 1843)[74] (Europa)
- Myliobatis transversalis (Gibbes, 1849)[75] (Ameryka Północna; eocen)
- Myliobatis tumidens Woodward, 1889[76] (Europa)
- Myliobatis undulatus Chaffee, 1939[77] (Ameryka Północna; eocen)
- Myliobatis vicomicanus Cope, 1867[78] (Ameryka Północna; miocen)
- Myliobatis wurnoensis White, 1934[79] (Afryka)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2. Paris: Chez Déterville, s. 137. (fr.).
- ↑ H.R. Schinz: Das Thierreich, eingetheilt nach dem Bau der Thiere als Grundlage ihrer Naturgeschichte und der vergleichenden Anatomie von den Herrn Ritter von Cuvier. Cz. 2: Reptilien, Fische, Weichthiere, Ringelwürmer. Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’schen Buchhandlung, 1822, s. 509. (niem.).
- ↑ a b G.J. Billberg. Om ichthyologien och beskrifning öfver några nya fiskarter af samkäksslägtet Syngnathus. „Linnéska Samfundets Handlingar”. 1 (för år 1832), s. 51, 1833. (szw.).
- ↑ T.N. Gill. Note on some genera of fishes of western North America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 331, 1862. (ang.).
- ↑ a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-21] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Myliobatis. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ J.B.G.M. Bory de Saint-Vincent: Dictionnaire classique d’histoire naturelle. Cz. 14. Paris: Rey et Gravier; Baudouin Frèrer, 1828, s. 449. (fr.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Myliobatidae Bonaparte 1835 (Eagle Rays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 119.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 221.
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- ↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. affinis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. altavillae.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. altus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. americanus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. angustidens.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. arcuatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. bellardii.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. bilobatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. bisulcus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. bothriodon.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. crassidens.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. dimorphus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. dispar.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. elatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. enormis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. fastigiatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. faujasii.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. foxhillsensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. fraasi.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. frangens.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. funiculatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. gigas.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. goniopleurus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. granulosus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. haueri.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. holmesii.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. intermedius.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. kummeli.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. lagaillardensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. leidy.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. leognanensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. lepersonnei.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. llopisi.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. magister.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. merriami.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. micropleurus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. microrhizus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. miocenicus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. mokattamensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. monnieri.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. moorabbinensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. mordax.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. moutai.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. nzadinensis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. pachyodon.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. pachyrhizodus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. pentoni.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. placentinus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. plicatilis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. raouxi.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. rivierei.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. rugosus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. salentinus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. semperei.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. sendaicus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. serratus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. stokesii.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. strobeli.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. superbus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. testae.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. tewarii.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. toliapicus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. transversalis.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. tumidens.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. undulatus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. vicomicanus.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. wurnoensis.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
- J. Pollerspöck & N. Straube: Bibliography Database of living/fossil sharks, rays and chimaeras (Chondrichthyes: Elasmobranchii, Holocephali). shark.refrences.com, 2023. [dostęp 2024-04-16]. (ang.).