Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
P̃ p̃

(lub mała litera ) – litera rozszerzona alfabetu łacińskiego. Litera składa się z litery P oraz umieszczonej nad nią tyldy.

Litera ta jest używana w kilku językach, między innymi w języku staroangielskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benjamin Thorpe, Ancient laws and institutes of England: comprising laws enacted under the Anglo-Saxon kings from AEthelbirht to Cnut, ... also Monumenta ecclesiastica anglicana, ..., Eyre & Spottiswoode, 1840 [dostęp 2021-03-22] (ang.).