Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Minuskuła

Podstawowe pismo

alfabet łaciński

Pochodzenie
Oparty na grafemie

P

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ꝑ, ꝑ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, wykorzystywana w niektórych średniowiecznych rękopisach sporządzanych w języku łacińskim m.in. jako skrót przyimka per (pol. przez)[1]. Używana była również w języku kornwalijskim jako skrót od pri w zapisie słowa ꝑvecter[1].

Przykład użycia:

Przykład Tekst źródłowy
reꝑies Lectura super I. parte Infortiati [2]

Kodowanie[edytuj | edytuj kod]

Znak
Nazwa w UnikodzieLatin capital letter p with stroke through descenderLatin small letter p with stroke through descender
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode42832U+A75042833U+A751
UTF-8234 157 144ea 9d 90234 157 145ea 9d 91
Odwołania znakowe SGMLꝐꝐꝑꝑ

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Michael Everson, Peter Baker: Proposal to add medievalist characters to the UCS. International Organization for Standardization, 2006-01-30. [dostęp 2018-08-27]. (ang.).
  2. Bartholus de Saxoferrato: Lectura super I. parte Infortiati. 1471.