Paracoelopterus
Paracoelopterus | |||
Normand, 1936 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Paracoelopterus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Paracoelopterus rufinus Normand, 1936 | |||
Synonimy | |||
|
Paracoelopterus – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje dwa opisane gatunki. Występują w południowo-wschodniej Europie, zachodniej i środkowej Azji oraz północnej i południowej Afryce.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Kladogram Microweiseinae wg Szawaryna i innych, 2020 (uproszczono)[1]
|
Rodzaj ten wprowadzony został w 1936 roku przez Josepha Henriego A. Normanda jako monotypowy, z Paracoelopterus rufinus jako jedynym gatunkiem[2]. W 2007 roku ów gatunek zsynonimizowany został przez Ivo Kovářa z opisanym w 1884 roku przez Juliusa Weisego Pharus berytensis[3][4], co dało obecnie stosowaną kombinację. W tej samej publikacji Kovar zsynonimizował z Paracoelopterus wprowadzony w 1962 roku przez Roberta Pope’a rodzaj Diloponis[3][5], przenosząc do Paracoelopterus jego jedyny ważny gatunek[3]. Do rodzaju zalicza się więc dwa opisane gatunki[6]:
- Paracoelopterus berytensis (Weise, 1884)
- Paracoelopterus inconspicuus (Pope, 1962)
Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej w 2020 roku przez Karola Szawaryna, Jaroslava Větrovca i Wiolettę Tomaszewską wynika zajmowanie przez Paracoelopterus pozycji siostrzanej względem rodzaju Microfreudea[1]. Taki sam wynik uzyskali również Hermes Escalona i Adam Ślipiński w analizie z 2012 roku[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o zwartym, okrągławym do jajowatego w zarysie, wyraźnie wysklepionym ciele długości od 1 do 1,3 mm. Ubarwienie mają od jasno- do ciemnobrązowego. Wierzch ciała pokrywają bezładne punkty i mikropunkty, z których wyrastają szczecinki.
Poprzeczna głowa ma siedmioczłonowe czułki z członem ostatnim wykształconym w buławkę, tak długi jak panewki czułkowe, wokół nich wykrojony i wzdłuż bocznych krawędzi słabo obrzeżony frontoklipeus, dobrze wykształcone bruzdy podczułkowe oraz duże oczy złożone z delikatnymi szczecinkami między omatidiami. Wąskie i długie żuwaczki mają zredukowane mole i wykształcone prosteki. Szczęki mają dołki na dźwigaczach głaszczków (palpiferach), a same głaszczki szczękowe odznaczają się równoległobocznym lub stożkowatym ostatnim członem. Warga dolna ma bardzo krótki przedbródek, wydłużoną bródkę, szeroki podbródek, dobrze rozwinięty języczek i wąsko odseparowane głaszczki wargowe. Krótka gula jest poprzecznie trójkątna[6].
Poprzeczne przedplecze ma głęboko obrzeżone krawędzie boczne, nieoddzielone liniami od dysku kąty przednie oraz C-kształtne rowki na podgięciach przy kątach przednich. Kształt tarczki jest trójkątny. Pokrywy mają gęsto punktowaną powierzchnię oraz dochodzące do ¾ ich długości epipleury. Skrzydła tylnej pary są wykształcone. Przedpiersie wypuszcza ku przodowi szeroko zaokrąglony, zasłaniający narządy gębowe płat, a między biodrami formuje pozbawiony żeberek wyrostek. Wyrostek międzybiodrowy śródpiersia jest poprzeczny, szerszy od środkowych bioder. Poprzeczne zapiersie ma rozdzielone pośrodku, opadające i przedłużone wzdłuż bocznych krawędzi linie udowe. Smukłe odnóża kończą się czteroczłonowymi stopami o niezmodyfikowanych pazurkach[6].
Odwłok ma pięć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest tak długi jak dwa następne razem wzięte i zaopatrzony w niepełne, łukowate linie udowe. Samiec ma wyraźnie rozwinięte, symetryczne do lekko niesymetrycznych paramery oraz zakrzywione prącie o słabo wyodrębnionej kapsule nasadowej. Samica ma zaokrąglone boki spermateki i zaopatrzoną w infundibulum torebkę kopulacyjną[6].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują Stary Świat. P. berytensis jest jedynym zachodniopalearktycznym przedstawicielem plemienia i rozmieszczony jest od regionu śródziemnomorskiego przez Azję Zachodnią po Iran i Afganistan[3][6]; na północ sięga do Grecji, będąc jedynym reprezentantem Microweiseini i jednym z dwóch gatunków Microweiseinae obecnych w kontynentalnej Europie[7]. P. inconspicuus jest natomiast endemitem Afryki Południowej[3][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b K. Szawaryn, J. Větrovec, W. Tomaszewska. A new tribe of the ladybird beetle subfamily Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae) discovered on an island in the North Atlantic Ocean. „Insects”. 11 (367), s. 1-14, 2020. DOI: 10.3390/insects11060367.
- ↑ H. Normand. Contribution au catalogue des Coléoptères de Tunisie (8e fascicule). „Bulletin de la Société d'Histoire Naturelle de l'Afrique du Nord”. 27 (3), s. 81-100, 1936.
- ↑ a b c d e I. Kovář , Family Coccinellidae Latreille, 1807, [w:] I. Löbl, A. Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 4: Elateroidea - Derodontoidea - Bostrichoidea - Lymexyloidea - Cleroidea - Cucujoidea, Strenstrup: Apollo Books, 2007, s. 568–631 .
- ↑ J. Weise. Einige neue Chrysomeliden und Coccinelliden. „Deutsche Entomologische Zeitschrift”. 28 (1), s. 161–166, 1884.
- ↑ R.D. Pope. A review of the Pharini (Coleoptra: Coccinellidae). „Annals and Magazine of Natural History, Series 13”. 4, s. 627-640, 1962.
- ↑ a b c d e f g H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x.
- ↑ Paracoelopterus berytensis (Weise, 1884). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-12-28].