Phil Edwards (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phil Edwards
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1907
Georgetown

Data i miejsce śmierci

6 września 1971
Montreal

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Amsterdam 1928 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
brąz Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m))
brąz Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Berlin 1936 lekkoatletyka
(bieg na 800 m))
Reprezentacja  Gujana Brytyjska
Igrzyska Imperium Brytyjskiego
złoto Londyn 1934 lekkoatletyka
(bieg na 880 j)

Phil Edwards, Philip Aaron Edwards (ur. 13 września 1907 w Georgetown, w Gujanie Brytyjskiej, zm. 6 września 1971 w Montrealu[1]) – kanadyjski lekkoatleta średniodystansowiec, pięciokrotny medalista olimpijski.

Edwards urodził się w Gujanie Brytyjskiej jako syn prawnika. Po ukończeniu szkoły średniej przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął studia na New York University. Pomimo osiągnięć lekkoatletycznych nie mógł zakwalifikować się do reprezentacji olimpijskiej USA i przyjął w 1927 zaproszenie działaczy kanadyjskich, by startować w barwach tego kraju.

Na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie Edwards zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Alex Wilson, Edwards, Stanley Glover i James Ball). Startował również w biegu na 800 metrów, w którym zajął 4. miejsce w finale i w biegu na 400 metrów, gdzie odpadł w półfinale[1]. Po igrzyskach przeniósł się z Nowego Jorku do Montrealu. Studiował tam medycynę na Uniwersytecie McGill. Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1930 w Hamilton reprezentował Gujanę Brytyjską. Zajął 5. miejsce w biegu na 880 jardów i takie samo w biegu na milę oraz odpadł w eliminacjach biegu na 440 jardów[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles Edwards startował w trzech konkurencjach: biegach na 800 metrów i na 1500 metrów oraz w sztafecie 4 × 400 metrów. W każdej z nich zdobył brązowy (sztafeta biegła w składzie: Ray Lewis, Ball, Edwards i Wilson)[1].

Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1934 w Londynie, znów w barwach Gujany Brytyjskiej, zwyciężył w biegu na 880 jardów[2]. Na swych trzecich igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył swój piąty brązowy medal olimpijski – w biegu na 800 metrów. Poza tym zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i 5. miejsce w biegu na 1500 metrów[1].

Był mistrzem Kanady w biegu na 800 metrów/880 jardów w 1928, 1929. 1934 i 1936 oraz w biegu na 1500 metrów w 1932[3].

Wielokrotny rekordzista kraju, w biegu na 800 oraz 1500 metrów, a także w sztafecie 4 × 400 metrów[4].

Jako zdobywca pięciu medali olimpijskich należy do czołowych olimpijczyków Kanady. Był również pierwszym czarnoskórym sportowcem, który zdobył medal olimpijski dla Kanady.

Po ukończeniu medycyny na Uniwersytecie McGill służył w armii, dochodząc do stopnia kapitana, a następnie został specjalistą medycyny tropikalnej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Phil Edwards [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  2. a b Philip Aaron Edwards [online], thecgf.com [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  3. CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2015 MEN/ HOMME [online], Athletics Canada [dostęp 2020-10-11] (ang. • fr.).
  4. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 29, 36, 178.