Phyllobius seladonius
| Phyllobius seladonius | |||
| (Brullé, 1832 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Phyllobius (Phyllobius) seladonius | ||
| Synonimy | |||
| |||
Phyllobius (Phyllobius) seladonius – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1832 roku przez Gasparda A. Brullé[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3,9 do 5,2 mm, włącznie z tarczką i odwłokiem pokrytym łuskami, ponadto z wierzchu porośniętym jasnymi, odstającymi, krótszymi i rzadziej rozmieszczonymi niż u naliściaka srebrniaka włoskami; włoski rosnące w punktach w rzędach pokryw są tak drobne, że niemal niewidoczne. Krótszy niż u wierzchołka szeroki ryjek ma mniej silne niż u naliściaka srebrniaka przewężenie pomiędzy nasadami czułków, a za przewężeniem łagodnie opada ku dołowi. Rowki na czułki mają otwartych od przodu, dochodzących prawie do wierzchołka ryjka dołków. Pokrywy mają łuski okrągławe i pozbawione są odgiętej listewki w częściach tylnych. Odnóża mają zrośnięte pazurki, a między ubarwieniem ud i goleni nie ma różnicy[2].
Owad o słabo zbadanej biologii rozwoju i ekologii. Zasiedla lasy liściaste, gdzie postacie dorosłe bytują dębach[3].
Gatunek palearktyczny, rozprzestrzeniony w południowo-wschodniej części Europy[3][2]. Stwierdzony został we Włoszech, Austrii, Polsce, Słowacji, na Węgrzech, Ukrainie, w Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji i Turcji[1]. W Austrii wykazany został z Burgenlandu i Styrii[3]. W Polsce znany jest tylko z okolic Zamościa na Roztoczu[4]. W 2002 roku umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek najmniejszej troski (LC)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Phyllobius (Phyllobius) seladonius. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-30].
- ↑ a b Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98b. Ryjkowce - Curculionidae. Podrodziny Otiorhynchidae, Brachyderinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1966, s. 50–58.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 19. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowce – Curculionidae, część 1. Warszawa: 1993.
- ↑ Z. Cmoluch, J. Łętowski, A. Minda-Lechowska. Ryjkowcowate (Coleoptera, Curculionoidea: Rhinomaceridae, Attelabidae, Apionidae, Curculionidae) Roztocza. „Fragmenta Faunistica”. 37, s. 267-290, 1994.
- ↑ Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior: Czerwona Lista Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce. Suplement. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2002.