Piotr Kmita z Wiśnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Kmita z Wiśnicza
Ilustracja
Płyta nagrobna Piotra Kmity. Wykonana w warsztacie Petera Vischera st. z Norymbergi, znajduje się w katedrze wawelskiej
Herb
Szreniawa
Rodzina

Kmitowie herbu Szreniawa

Data urodzenia

1442

Data śmierci

1505

Ojciec

Jan Kmita (Nosek)

Żona

córka Przecława z Dmosic

Piotr Kmita z Wiśnicza herbu Szreniawa (ur. 1442, zm. 1505) – wojewoda krakowski w latach 1501-1505, marszałek wielki koronny od 1494 roku, kasztelan sandomierski od 1499 roku, starosta spiski w 1478 roku, starosta sądecki w latach 1501–1505[1].

Jego ojcem był Jan Kmita (zm. 1458/60) kasztelan przemyski i lwowski, a jego braćmi byli Andrzej Kmita (zm. 1493/1494) starosta bełski i biecki i Stanisław Kmita (ok. 1450–1511) wojewoda bełski i ruski. Ożenił się z córką Przecława z Dmosic (zm. 1474), starosty spiskiego.

W 1471 jako dworzanin królewski odprowadzał króla czeskiego Władysława Jagiellończyka do Pragi. W 1478 roku otrzymał w zarząd starostwo spiskie. Brał udział w wielu misjach dyplomatycznych, zleconych mu przez króla Jana Olbrachta. Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku[2]. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[3].

Posiadał 33 wsie w Małopolsce.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joanna Olkiewicz, Polscy medyceusze, wyd. LSW, 1985.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 97, 231.
  2. Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.
  3. Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 136.