Przyborowo (rejon brzeski)
51°37′49″N 23°34′33″E/51,630278 23,575833
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
375 16(2) |
| Kod pocztowy |
225023 |
| Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 51°37′49″N 23°34′33″E/51,630278 23,575833
| |
Przyborowo (biał. Прыборава, ros. Приборово) – wieś na Białorusi, w sielsowiecie Tomaszówka, w rejonie brzeskim obwodu brzeskiego, położona nad Bugiem naprzeciwko polskich miejscowości Stawki i Różanka.
Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Jana Teologa[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[3].
W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej. Była to posiadłość włodawskiej linii Zamoyskich.
W okresie międzywojennym miejscowość była początkowo ośrodkiem gminy Przyborowo w powiecie brzeskim województwa poleskiego[4]. Według spisu powszechnego z 1921 r. wieś i folwark Przyborowo liczyły razem[a] 139 domów. Mieszkało tu 645 osób: 312 mężczyzn, 333 kobiety. Pod względem wyznania dominowali prawosławni (608), ponadto żyło tu 27 rzymskich katolików i 10 żydów. 599 osób deklarowało narodowość białoruską, 28 – polską, 10 – żydowską, 6 – tutejszą, miejscową poleską i ruską, a 2 – rusińską[5]. W 1928 roku wraz z całą gminą Przyborowo weszło w skład gminy Domaczów[6].
Po II wojnie światowej w granicach ZSRR i od 1991 r. w niepodległej Białorusi.
Obecnie w Przyborowie istnieje przystanek kolejowy Przyborowo na trasie między stacjami Kolei Białoruskich: Brześć Centralny – Włodawa (w Tomaszówce).
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew św. Jana Teologa – wybudowana w 1994 r.[7] lub 2004[8] r., na miejscu starej, spalonej. Kopuła świątyni jest widoczna z polskiego brzegu na wysokości Różanki[7].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Православный приход храма святого апостола Иоанна Богослова в д. Приборово. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-25]. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
- ↑ Gmina wiejska Przyborowo. Radzima.net. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 8: Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 9. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ a b Krzysztof Skibiński: Białoruś Domaczewo, Przyborowo, Tomaszówka 30.05-31.05.2009 rok. [dostęp 2011-07-07].
- ↑ Urząd Gminy Biała Podlaska: Szlak ekologiczny w rezerwacie biosfery "Nadbużańskie Polesie". [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Przyborowo, gmina Przyborowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 523.
- Pogoda w Przyborowie
- Rozkład jazdy i zdjęcia z przystanku kolejowego w Przyborowie
- Przyborowo na Wikimapii
- Przyborowo (Приборово) na mapie rezerwatu biosfery "Nadbużańskie Polesie"
- Przyborowo na Radzima.org
