Pustków Żurawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pustków Żurawski
wieś
Ilustracja
Pałac w Pustkowie Żurawskim
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wrocławski

Gmina

Kobierzyce

Liczba ludności (III 2011)

858[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-040[3]

Tablice rejestracyjne

DWR

SIMC

0875550

Położenie na mapie gminy Kobierzyce
Mapa konturowa gminy Kobierzyce, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pustków Żurawski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pustków Żurawski”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pustków Żurawski”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pustków Żurawski”
Ziemia50°57′35″N 16°51′58″E/50,959722 16,866111[1]

Pustków Żurawski (niem. Hubertushof[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy zanotowana w łacińskim dokumencie z 1352 roku jako Pustkowo sive Pustkaw. Nazwa ta notowana później była także w roku 1668 i 1736 jako Pisthol, a także w roku 1736 Puschkowa oraz w roku 1795 Puskowa[5].

Według niemieckiego językoznawcy Paula Hefftnera w swojej pracy o nazwach miejscowości ziemi wrocławskiej pt. Ursprung und Bedeutung der Ortsnamen im Stadt und Landkreise Breslau nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy określającej pustkę lub pustkowie[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stosunkowo późne pojawienie się Pustkowa w dokumentach źródłowych świadczyć może o dość późnej lokalizacji wsi, związanej zapewne z osadnictwem na tzw. prawie niemieckim na przełomie XIII i XIV wieku. Wieś stanowiła własność kapituły wrocławskiej Św. Jana Chrzciciela. Kościół parafialny dla ewangelików znajdował się w Rękowie, dla katolików zaś w Wierzbicach.

 Osobny artykuł: Wojny śląskie.

Prawdopodobnie po zajęciu Śląska przez Prusy, około połowy XVIII wieku, we wsi powstał folwark, dwa ogrodnictwa i karczma. W 1785 roku w Pustkowie mieszkało 94 mieszkańców, było 6 domów, folwark, dwa ogrodnictwa i karczma. W 1845 roku w 10 domostwach mieszka 106 mieszkańców, w tym 15 katolików i 23 pasterzy. Około 1847 roku w oparciu o własny folwark Carl Christian Naehrich zakłada pierwszą cukrownię. W związku z budową linii kolejowej powstała stacja kolejowa. Połączenie z Kobierzycami otwarto 1 września 1884, roku natomiast ze Strzeblowem 10 lipca 1885 roku.

Na początku XX wieku powstało osiedle dla pracowników cukrowni składające się z około 50 mieszkań. Około 1910 roku wzniesiono budynek szkoły, a drogi zostały wybrukowane. W 1941 roku Pustków zamieszkiwały 333 osoby, zaś przy stacji kolejowej mieszkało dalsze 15 osób. W osadzie czynne były: gospoda, sklep i poczta. W marcu 1945 roku Pustków zajęli żołnierze sowieccy. Po zakończeniu wojny do Pustkowa przybyli polscy repatrianci i przymusowi wysiedleńcy. Pustków został osadą fabryczną należącą do gminy Gniechowice. Dotychczasowi mieszkańcy Pustkowa zostali wysiedleni dopiero w 1947 roku i uczestniczyli w rozruchu cukrowni. W latach 50. XX wieku wzniesiono z inicjatywy cukrowni hotel robotniczy, budynki mieszkalne oraz nowy gmach szkoły podstawowej, czynne też było przedszkole.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności Pustkowa Żurawskiego

Według Narodowego Spisu Powszechnego (2011) liczba ludności Pustkowa Żurawskiego wynosiła 858 osób[2]. Jest on piątą co do wielkości miejscowością gminy Kobierzyce.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:

  • zespół pałacowy, ul. Parkowa 1, z końca XIX w.:

Przemysł[edytuj | edytuj kod]

W roku 2012 szwedzka firma Stena Recycling uruchomiła zakład przetwarzania odpadów przemysłowych. Zakład będzie przetwarzał około 15 tys. ton odpadów miesięcznie. Inwestycja o wartości 15 mln zł powstała na terenie dawnej cukrowni. W zakładzie przetwarzane są wszystkie rodzaje odpadów: makulatura, złom, plastik oraz odpady niebezpieczne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113343
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1067 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. a b Paul Hefftner: Ursprung und Bedeutung der Ortsnamen im Stadt und Landkreise Breslau. Breslau: Ferdinand Hirt, 1910, s. 133.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 233. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].