Rhagonycha maculicollis
| Rhagonycha maculicollis | |||
| Märkel, 1852 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Rhagonycha s.str. | ||
| Gatunek |
Rhagonycha (Rhagonycha) maculicollis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Rhagonycha maculicollis – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1852 roku przez Friedricha Märkela[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 6 do 7,5 mm. Głowę ma całą czarną, pozbawioną guzka między nasadami czułków. Przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną. Ubarwienie ma żółte do żółtobrązowego z czarną, czarniawobrązową, a rzadko brązową plamą pośrodku. Pokrywy są w całości żółte lub żółtobrązowe, bez przyciemnień na szwie i wierzchołku. Odnóża mają uda w przeważającej części czarne, zaś golenie i stopy żółtobrązowe. Mają rozdwojone wierzchołki wszystkich pazurków. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w tarczkę grzbietową o krawędzi wierzchołkowej głęboko pośrodku wciętej oraz paramery o równoległych brzegach bocznych i szeroko zaokrąglonym wierzchołku[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad górski, głównie wysokogórski. Występuje w piętrze subalpejskim i alpejskim, powyżej górnej granicy lasu, rzadko spotykany jest w reglu. Dochodzi do wysokości około 2500 m n.p.m. Zasiedla ziołorośla, murawy i zbiorowiska trawiaste. Osobniki dorosłe obserwuje się od czerwca do lipca. Siadają na trawach, turzycach i roślinach zielnych[3][4].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Francji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Serbii, Czarnogóry, Bułgarii i Grecji[1]. W Polsce występuje tylko w Tatrach, na rzędnych od 1100 do 2000 m n.p.m.[5][4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rhagonycha (Rhagonycha) maculicollis Maerkel, 1852. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-05].
- ↑ Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-05].
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Uzupełnienia tomów 2-21. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (22), 2000.
- ↑ Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.