Sara Hector

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sara Hector
Ilustracja
Sara Hector po wygranej na Igrzyskach Olimpijskich w 2022 roku.
Data i miejsce urodzenia

4 września 1992
Sandviken

Klub

Kungsbergets AK

Wzrost

167 cm

Debiut w PŚ

12.12.2009, Åre
(22. miejsce – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

12.12.2009, Åre
(22. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

12.12.2014, Åre (2. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 Gigant
Mistrzostwa świata
srebro Cortina 2021 Drużynowo
brąz Ga-Pa 2011 Drużynowo
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Crans-Montana 2011 Gigant
srebro Roccaraso 2012 Gigant
brąz Mont Blanc 2010 Slalom
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
2021/2022
3. miejsce
2023/2024
Strona internetowa

Sara Maria Hector (ur. 4 września 1992 w Sandviken) – szwedzka narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata oraz trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Sara Hector pojawiła się 1 grudnia 2007 roku w Gällivare, gdzie w zawodach FIS Race zwyciężyła w gigancie. W 2009 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 28. miejsce w gigancie. Pierwszy sukces w tej kategorii wiekowej osiągnęła na mistrzostwach świata juniorów w regionie Mont Blanc w 2010 roku, zdobywając brązowy medal w slalomie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Crans Montana Szwedka zwyciężyła w gigancie. W tej samej konkurencji zdobyła także srebrny medal na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso w 2012 roku.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 12 grudnia 2009 roku w Åre, gdzie zajęła 22. miejsce w slalomie gigancie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła dokładnie pięć lat później w tej samej miejscowości, zajmując drugie miejsce w gigancie. W zawodach tych rozdzieliła na podium Tinę Maze ze Słowenii oraz Austriaczkę Evę-Marię Brem. W sezonie 2021/2022 zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej oraz drugie w klasyfikacji giganta. W sezonie 2023/2024 zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta ponownie zajęła drugie miejsce.

W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Ga-Pa, zajmując 17. miejsce w slalomie gigancie. Na tej samej imprezie razem z Anją Pärson, Marią Pietilä-Holmner, Axelem Bäckiem, Hansem Olssonem i Mattsem Olssonem wywalczyła brązowy medal w rywalizacji drużynowej[1]. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek[2]. Tym razem w drużynie wystąpili także Pietilä-Holmner, Anna Swenn-Larsson, Mattias Hargin, Markus Larsson i André Myhrer. Ponadto na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku razem z Estelle Alphand, Williamem Hanssonem, Kristofferem Jakobsenem, Jonną Luthman i Mattiasem Rönngrenem zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych[3]. Była też między innymi siódma w gigancie na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku[4] i w slalomie na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku[5].

Na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku jej najlepszym wynikiem było 13. miejsce w superkombinacji[6]. Podczas igrzysk w Pjongczangu cztery lata później wystąpiła tylko w gigancie, kończąc rywalizację na dziesiątej pozycji[7]. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, zdobywając złoty medal w gigancie[8]. Był to pierwszy od 30 lat złoty medal dla Szwecji w tej konkurencji (podczas ZIO 1992 najlepsza była Pernilla Wiberg)[9].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
13. 10 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Superkombinacja 2:34,62 +3,23 Niemcy Maria Höfl-Riesch
25. 12 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Zjazd 1:41,57 +2,66 Słowenia Tina Maze
Szwajcaria Dominique Gisin
21. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Supergigant 1:25,52 +3,19 Austria Anna Fenninger
10. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:20,02 +1,51 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
1. 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69
DNF2 9 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,98 - Słowacja Petra Vlhová

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 16 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Drużynowo  Francja
17. 17 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:20,54 +2,13 Słowenia Tina Maze
DNS 5 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:35,39 Słowenia Tina Maze
9. 8 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:39,92 +3,67 Niemcy Maria Höfl-Riesch
26. 10 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 1:50,00 +3,38 Francja Marion Rolland
DNF2 14 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:08,06 Francja Tessa Worley
3. 10 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Drużynowo  Austria
10. 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 +2,80 Austria Anna Fenninger
23. 14 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:38,48 +4,55 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
9. 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +1,96 Francja Tessa Worley
7. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +1,94 Słowacja Petra Vlhová
DNQ 16 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant równoległy Włochy Marta Bassino
Austria Katharina Liensberger
2. 17 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zawody drużynowe  Norwegia
DNF2 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
13. 20 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 2:30,66 +3,60 Austria Katharina Liensberger
11. 14 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Drużynowo - -  Stany Zjednoczone
8. 15 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant równoległy - - Norwegia Maria Therese Tviberg
13. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +1,80 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
7. 18 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:43,15 +1,12 Kanada Laurence St-Germain

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
28. 2 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:45,81 +9,72 Niemcy Viktoria Rebensburg
47. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +4,52 Francja Marine Gauthier
3. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Slalom 1:34,47 +2,35 Niemcy Christina Geiger
10. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +1,36 Norwegia Mona Løseth
1. 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27
11. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:40,32 +3,74 Austria Jessica Depauli
6. 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:42,69 +2,21 Austria Stephanie Brunner
2. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:45,02 +0,26 Norwegia Ragnhild Mowinckel
DNF1 21 lutego 2013 Kanada Québec Slalom 1:52,10 Szwecja Magdalena Fjällström
DNF2 22 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:22,23 Austria Lisa-Maria Zeller
29. 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 1:00,89 +2,34 Austria Stephanie Venier
24. 26 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:11,18 +1,84 Francja Jennifer Piot

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwecja Åre – 12 grudnia 2014 (gigant) – 2. miejsce
  2. Austria Innsbruck – 28 grudnia 2014 (gigant) – 1. miejsce
  3. Francja Courchevel – 12 grudnia 2020 (gigant) – 2. miejsce
  4. Francja Courchevel – 21 grudnia 2021 (gigant) – 2. miejsce
  5. Francja Courchevel – 22 grudnia 2021 (gigant) – 1. miejsce
  6. Austria Lienz – 28 grudnia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  7. Słowenia Maribor – 8 stycznia 2022 (gigant) – 1. miejsce
  8. Włochy Kronplatz – 25 stycznia 2022 (gigant) – 1. miejsce
  9. Szwajcaria Lenzerheide – 6 marca 2022 (gigant) – 3. miejsce
  10. Stany Zjednoczone Killington – 26 listopada 2022 (gigant) – 3. miejsce
  11. Włochy Sestriere – 10 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  12. Włochy Kronplatz – 25 stycznia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  13. Szwecja Åre – 10 marca 2023 (gigant) – 3. miejsce
  14. Austria Lienz – 28 grudnia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  15. Austria Flachau − 16 stycznia 2024 (slalom) – 3. miejsce
  16. Słowacja Jasná − 20 stycznia 2024 (gigant) – 1. miejsce
  17. Włochy Kronplatz – 30 stycznia 2024 (gigant) – 3. miejsce
  18. Szwecja Åre – 9 marca 2024 (gigant) – 2. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. FIS ALPINE WORLD SKI CHAMPIONSHIPS Garmisch-Partenkirchen (GER) Nations Team Event WED 16 FEB 2011 RESULT LIST [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  2. FIS ALPINE WORLD SKI CHAMPIONSHIPS Vail - Beaver Creek (USA) NATION TEAM EVENT [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  3. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Mixed Team Parallel February 17, 2021 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  4. Are (SWE) World Championships Women's Giant Slalom [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  5. Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Slalom February 18, 2023 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  6. Sochi (RUS) Olympic Winter Games Women's Super Combined February 10, 2014 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  7. PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 15, 2018 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  8. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 07, 2022 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  9. Olympic champion Sara Hector: 'I really like to be happy' [online], olympics.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]